ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΑΜΕ ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ;

                                          

                            ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ

Η εκλογική διαδικασία, ως μηχανισμός ενσωμάτωσης των κυριαρχούμενων τάξεων και κοινωνικών στρωμάτων στην ομαλή αναπαραγωγή του συστήματος, λειτούργησε άψογα σε όλο το διάστημα από τις αρχές της χρονιάς μέχρι και τη διεξαγωγή της.

Κατ’ αρχάς πέτυχε, με την υπόκλιση σ’ αυτή όλων των αντιπολιτευόμενων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πολιτικών δυνάμεων, να απορροφήσει σχεδόν εξ ολοκλήρου τα όποια υπολείμματα κοινωνικής δυναμικής και να συμπυκνώσει ενδεχόμενες κοινωνικές προσδοκίες ανατροπής του στο αποτέλεσμά της, εντείνοντας την καθήλωση της κοινωνίας που είχε ήδη προηγηθεί.

Η τάση που προώθησε η «μείζων υπαρκτή αριστερή αντιπολίτευση» για αποσπασματικούς αγώνες άμυνας απέναντι στις ολομέτωπες επιθέσεις του καθεστώτος στα κοινωνικά δικαιώματα, συνοδεύτηκε από τη διαρκή μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ σε ολοένα και πιο συστημικές τοποθετήσεις, σε μια υποτιθέμενη διεύρυνση του εκλογικού ακροατηρίου του, ώστε να προσεγγίσει ένα φαντασιακό κεντρώο πολιτικό χώρο, μακράν των συντελούμενων κοινωνικών διεργασιών καταστροφής που επιβάλει η ακολουθούμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική.

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ: ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΣ

Η ΝΕΑ ΔΟΣΗ ΣΠΑΕΙ ΚΟΚΚΑΛΑ Ή Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΟΜΕΛΕΤΑ

Αποτελεί πλέον κανόνα, κάθε διαδοχική διακρατική δόση του απεχθούς δανείου της τριμερούς των ξένων δανειστών, να συνοδεύεται από ολοένα και επαχθέστερα μέτρα. Το καινούργιο, επιθετικό, μότο της αναδιαταχθείσας εσωτερικής κυβέρνησης δια στόματος πρωθυπουργού είναι ότι τολμάει να «σπάει αυγά» για να φτιάξει μια «νέα Ελλάδα». Μόλις τα κατάφερε με την πρόβα τζενεράλε του κλεισίματος της ΕΡΤ και την «απομάκρυνση 2.500 εργαζομένων της, με ευθύνη όλου του πολιτικού συστήματος και της άτολμης και μοιραίας αντιπολίτευσης, συνεχίζει ακάθεκτη, όπως είχε προβλεφθεί. Μετά τις κρυφές συζητήσεις με την εξωτερική τρόικα, αίφνης από τις Βρυξέλλες ανακοινώθηκε η νέα «βόμβα» απολύσεων ολόκληρων κλάδων εργαζομένων του δημόσιου τομέα. Συνολικός αριθμός 25.000 μέχρι τέλος του έτους, οι μισοί εκ των οποίων άμεσα. Δηλαδή ο αριθμός των υπαλλήλων της ΕΡΤ επί δέκα. Η δεξαμενή: δημόσια εκπαίδευση και υπηρεσίες τοπικής αυτοδιοίκησης. Είναι το πρώτο κύμα της καταστροφής και θα ακολουθήσουν και επόμενα.  Η κυβέρνηση μάγκας με τους αδυνάτους αυτής της χώρας και πιστός υπηρέτης των μεγάλων εγχωρίων συμφερόντων και αυτών των ξένων δανειστών, «σπάει αυγά». Όθεν μεθερμηνευόμενο σημαίνει την κατακρεούργηση ανθρώπων και δικαιωμάτων με τη ακύρωση και άλλων συνταγματικών άρθρων που έχει άλλωστε από καιρό καταλυθεί.

Ο «υπουργός Παιδείας» απολύει καθηγητές και εγκαινιάζει ιδιωτικό ΙΕΚ με τις ίδιες ειδικότητες

Χαράς ευαγγέλια για τον ιδιοκτήτη του ΙΕΚ ΑΚΜΗ που ο «υπουργός Παιδείας» παραβρέθηκε στα εγκαίνια της νέας του μονάδας στον Πειραιά φέρνοντάς του έναν μποναμά. Λίγες ημέρες μετά, ανακοίνωσε την απόλυση 2.500 καθηγητών των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, ειδικοτήτων όπως τα επαγγέλματα υγείας, αισθητικής, γραφικών τεχνών κ.ά. συνολικά 52 τον αριθμό. Στις ειδικότητες που καταργούνται φοιτούν περίπου 20.000 μαθητές. Τρομερή πελατεία για τον ιδιοκτήτη του ΙΕΚ ΑΚΜΗ, και άλλους ευεργέτες αυτού του τύπου που πουλάνε τέτοιες ειδικεύσεις. Ούτε στο όνειρό τους δεν θα το έβλεπαν, που λέει ο λόγος, δηλαδή. Γιατί θα έχουν κάνει κι αυτοί τα κουμάντα τους ως παράγοντες του τόπου. Εξάλλου, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο «υπουργός» εκλέγεται στην εκλογική περιφέρεια του εν λόγω ΙΕΚ, όλο και κάτι θα έχει να περιμένει.

Τα εισαγωγικά στο «υπουργός Παιδείας» δεν είναι τυχαία, όπως όλοι αντιλαμβάνονται. Τι είδους υπουργός για την Παιδεία είναι αυτός που κλείνει δημόσια σχολεία, απολύει καθηγητές και εγκαινιάζει μετά πολλών επαίνων την «υγιή επιχειρηματικότητα στο χώρο της παιδείας»; Ρητορικό το ερώτημα, βεβαίως. Ίδιος με όλους τους άλλους υπαλληλίσκους της τρόικας και φίλους της «υγιούς επιχειρηματικότητας», ιδίως όταν οι φορείς της βρίσκονται στις περιφέρειες εκλογής τους και θα κάνουν το κάτι τις στις δύσκολες στιγμές που θα περάσουν όλοι αυτοί που κατεδαφίζουν δημόσια αγαθά επ΄ ωφελεία ιδιωτών που καραδοκούν ν΄ αρπάξουν μερτικό.

Αναμένοντας το ατελείωτο τέλος μας ή στην ατζέντα o ξεσηκωμός χωρίς όρια;

Από aristeroblog, 2013-07-11 16:07

Γιώτα Ιωαννίδου

«Όχι για δημοσιονομικό όφελος αλλά για να σπάσει το «ταμπού» της μονιμότητας στο Δημόσιο», σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ζήτησε η τρόικα τη διαθεσιμότητα – απόλυση χιλιάδων καθηγητών τεχνικής εκπαίδευσης, σχολικών φυλάκων και υπαλλήλων της Δημοτικής αστυνομίας. Έτσι για αρχή….

Την ίδια στιγμή ο Καψής, ειδικός για τη σφαγή και το πούλημα της ενημέρωσης,  δήλωνε ανερυθρίαστα ότι το «κράτος δεν θα παραμείνει στην ομηρία των συνδικαλιστών», σχολιάζοντας  τις μαζικές κινητοποιήσεις που πυροδότησε η ανακοίνωση των μέτρων του νέου μίνι μνημονίου. Δεν το ξέραμε ότι κυβερνάνε τα συνδικάτα…

Κυνικότητα και αλαζονεία; Μια κυβέρνηση, «εταιρεία δολοφόνων» που εκτελεί «συμβόλαια θανάτου» με την τρόικα και την ΕΕ, δηλώνει απερίφραστα, ότι αρκετά από αυτά τα κάνει για παραδειγματισμό; Πρόκειται για επίδειξη πολιτικού τσαμπουκά ενός πολιτικού προσωπικού προθύμων, που έχει θέσει στη διαθεσιμότητα των μεγάλων συμφερόντων, τη συνείδηση και την πρακτική του.

Όσο πιο εξόφθαλμα φανερή είναι η αδικία και πιο δυσβάστακτο το ανθρώπινο κόστος τόσο πιο μεγάλη επιθετικότητα χρειάζεται για να την επιβάλλουν. Ο αιφνίδιος θάνατος, αλά ΕΡΤ, είναι η επιλογή μιας τακτικής που καθηλώνει. Είναι η καθοσίωση ενός τετελεσμένου εγκλήματος, που επιδιώκει να ενεργοποιήσει το ένστικτο επιβίωσης και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Η επίδειξη της απόλυτης δύναμης της εξουσίας, που θέλει να επιβάλλεται πάνω σε οποιαδήποτε αίσθηση δικαίου αλλά και απόγνωσης. Που χλευάζει ακόμη και τους περήφανους απεργούς πείνας και την ακαταδεξιά τους να συγκατατεθούν σε μια ζωή υπό δικαστική ομηρεία και καταστολή.

Υπάρχει και αυτή η πλευρά: Όσο υπάρχουν αυτοί που αντιστέκονται, όσο ‘’απαραίτητη’’ είναι η καταστολή τους από τους πραιτωριανούς, τόσο περισσότερο οι τελευταίοι αποδεικνύουν την αξία τους στα αφεντικά τους. Να που βρήκαμε και κάτι για το οποίο η κοινωνία που ανασαίνει και αναζητά αξιοπρέπεια είναι χρήσιμη στους νεκροθάφτες της…

Αν όμως η κοινωνία κατηγορείται για το «ταμπού»(!) της εξασφάλισης μιας αξιοπρεπούς εργασίας, το «ταμπού» της κυβέρνησης, που δεν μπορεί να κρυφτεί, είναι η υποταγή όλων των ενεργειών της, στην αγορά και στα επιχειρηματικά κέρδη. Πριν λίγες ημέρες ο Υπουργός, κατ’ επίφαση, Παιδείας κύριος Αρβανιτόπουλος, «έκοβε» κορδέλες εγκαινίων στο ΙΕΚ του ομίλου Ακμή, στον Πειραιά, και παρέδιδε τιμητικές πλακέτες στον, κατά τα λεγόμενά του, «εθνικό ευεργέτη» Κ. Αγγελόπουλο, εξαίροντας την υγιή επιχειρηματικότητα στο χώρο της εκπαίδευσης. Στη συγκινητική βραδιά στο εν λόγω ιδιωτικό ΙΕΚ που περηφανεύεται ειδικά για τις σπουδές επαγγελμάτων υγείας που προσφέρει επί χρήμασι, δεν έλειψαν και «οι ευχές του Θεού», από τον μητροπολίτη Σεραφείμ. Το ίδιο χρονικό διάστημα, ο εν λόγω υπουργός στο χαιρετισμό του σε ημερίδα για την παρουσίαση των  Εθνικού Πλαισίου Προσόντων και την απονομή επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ- αποκάλυπτε τους στόχους του, μιλώντας για το σχέδιο νόμου για το Τεχνολογικό Λύκειο, που θα κατατεθεί στη Βουλή:  «Πιστεύουμε ότι η δευτεροβάθμια Τεχνική Εκπαίδευση πρέπει να προσβλέπει στο συνδυασμό της γενικής παιδείας με την τεχνική επαγγελματική γνώση και αυτή με την σειρά της να εκπληρώνει τον ρόλο της στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας. Γι αυτό σχεδιάζουμε ένα Τεχνικό Λύκειο που θα μεταδίδει τις απαιτούμενες τεχνικές και επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες, παράλληλα με την καθολική εφαρμογή του θεσμού της μαθητείας, και τη σύνδεση με την αγορά εργασίας, χωρίς στρεβλώσεις και επικαλύψεις με ανώτερες βαθμίδες τυπικής εκπαίδευσης ή μη τυπικής κατάρτισης».

ΟΛΜΕ: Οι κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών

Αναδημοσίευση από

http://www.alfavita.gr/

Ο.Λ.Μ.Ε.

Ερμού & Κορνάρου 2

ΤΗΛ: 210 32 30 073 – 32 21 255

FAX: 210 33 11 338

www.olme.gr

e-mail: olme@otenet.gr

Αθήνα, 10/7/2013 

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΟΛΜΕ:

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ,

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ - ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Το νέο ΔΣ της ΟΛΜΕ στην πρώτη συνεδρίασή του αποφάσισε το σχεδιασμό συγκεκριμένων αγωνιστικών κινητοποιήσεων για τις επόμενες ημέρες ενάντια στις χιλιάδες υποχρεωτικές μετατάξεις και διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών (και άλλων εργαζομένων στο δημόσιο) που θα οδηγήσουν σε απολύσεις για να συμπληρωθεί ο κατάλογος της ντροπής κυβέρνησης και τρόικας. Η κυβέρνηση με νέο νομοσχέδιο – φονιά που κατέθεσε χτες στη βουλή καταδικάζει σε «ξαφνικό θάνατο» 2.500 καθηγητές (52 ειδικοτήτων) στέλνοντάς τους στην ανεργία, καταργώντας τρεις ολόκληρους τομείς στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ. Πάνω από 20.000 μαθητές θα αναζητούν από το Σεπτέμβρη το σχολείο τους δεν θα το βρίσκουν. Παραχωρείται έτσι ένα μεγάλο φιλέτο της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης βορά στον αδηφάγο ιδιωτικό τομέα. Και έπεται συνέχεια…

1.    Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καλεί τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν τη  Πέμπτη 11/7/13 στις 12.30 μ.μ. στην Πλ. Κλαυθμώνος  (στην Αθήνα) στο συλλαλητήριο που οργανώνεται με συμμετοχή και της ΑΔΕΔΥ.

2.    Μετά το συλλαλητήριο (2.30 μμ περίπου) καλούμε τα ΔΣ των ΕΛΜΕ της Αττικής σε σύσκεψη στα γραφεία της ομοσπονδίας για ενημέρωση και σχεδιασμό των επόμενων κινητοποιήσεών μας.

3.    Μεγάλη συγκέντρωση την επόμενη Τρίτη ή Τετάρτη στην Αθήνα (ημέρα που θα συζητιέται στη βουλή το νέο νομοσχέδιο-φονιάς που θα επικυρώνει τη συμφωνία κυβέρνησης και τροϊκανών για τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις μαζί με άλλα βάρβαρα μέτρα στο πλαίσιο των μνημονίων). Την ίδια ημέρα καλούμε τις ΕΛΜΕ σε συντονισμό με σωματεία της περιοχής τους να οργανώσουν αντίστοιχες κινητοποιήσεις. Οι ΕΛΜΕ που βρίσκονται κοντά στην Αττική, εφόσον δεν οργανωθεί συγκέντρωση στην περιοχή τους να οργανώσουν τη συμμετοχή των συναδέλφων στην συγκέντρωση της Αθήνας.

4.    Καλούμε όλες τις ΕΛΜΕ, σε συνεννόηση με τους αιρετούς στα ΠΥΣΔΕ να οργανώσουν τις επόμενες ημέρες κινητοποιήσεις στις Διευθύνσεις εκπαίδευσης με στόχο να ακυρώσουν την ονομαστικοποίηση και νομιμοποίηση καταστάσεων εκπαιδευτικών σε διαθεσιμότητα ή «υπεραριθμία».

5.    Καλούμε όλα τα μέλη των ΠΥΣΔΕ (διορισμένα και αιρετά) να μη βάλουν την υπογραφή τους σε καμιά υπεραριθμία – διαθεσιμότητα – απόλυση εκπαιδευτικού.

6.    Κοινό αγωνιστικό μέτωπο με την ΠΟΕ-ΟΤΑ ενάντια στις διαθεσιμότητες απολύσεις.

Δεν θα αφήσουμε την κυβέρνηση να καταστρέφει άλλο το δημόσιο σχολείο και να εξαθλιώνει τους εκπαιδευτικούς. Κοινό μέτωπο όλων τώρα για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Θα είμαστε όλο το καλοκαίρι σε αγωνιστική ετοιμότητα.

Καμία διαθεσιμότητα, καμία υποχρεωτική μετάθεση, καμία απόλυση εκπαιδευτικού δεν θα γίνει αποδεκτή και θα είναι «αιτία πολέμου».

ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΠΛΕΟΝΑΖΕΙ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!

Υπ. Παιδείας: Ποιοι εκπαιδευτικοί χάνουν την οργανική τους θέση – Καταργούνται 52 ειδικότητες – Ποιοι εξαιρούνται

Αναδημοσίευση από alfavita.gr

Με μια αιφνιδιαστική κίνηση το Υπουργείο Παιδείας αφαιρεί κυριολεκτικά το ψωμί από δεκάδες εκατοντάδες εκπαιδευτικούς τεχνικών ειδικοτήτων οδηγώντας τους ουσιαστικά σε "ξαφνικό θάνατο". Στο πάγκο του χασάπη μεταφέρονται 46 ειδικότητες από τις 110 που υπάρχουν στην Επαγγελματική εκπαίδευση. Στο Πολυνομοσχέδιο γίνεται αναφορά για 52 ειδικότητες συνολικά. Και μιλάμε για το πρώτο κύμα. Γιατί είναι σίγουρο ότι θα επακολουθήσει και δεύτερο και τρίτο. Και όποιος πιστέψει ότι δεν τον αφορά και ότι την γλύτωσε δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει. Τώρα απαιτείται όλοι οι εκπαιδευτικοί να αντιμετωπίσουν την επιχείρηση αποκεφαλισμού των συναδέλφων τους ως δικό τους αποκεφαλισμό και να αντιμετωπίσουν τη βαρβαρότητα του Υπουργείου ενωμένοι και αποφασισμένοι.

Πιο συγκεκριμένα:

Το Υπουργείο Παιδείας έχει αποφασίσει να προχωρήσει στην κατάργηση 46 ειδικοτήτων από τις 110 ειδικότητες που υπήρχαν, συνολικά, έως σήμερα, στην Επαγγελματική εκπαίδευση. Συνεπώς προχωρά στην κατάργηση 2.500 οργανικών θέσεων της τεχνικής εκπαίδευσης εκ των οποίων οι 2000 θα τεθούν σε διαθεσιμότητα και οι υπόλοιποι σύμφωνα με τα κάτωθι θα μεταταχθούν.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας "μετά από συγκριτική μελέτη ευρωπαϊκών συστημάτων τεχνικής εκπαίδευσης, μελέτη αναγκών της εγχώριας αγοράς εργασίας και ανάπτυξη περιγραμμάτων επαγγελμάτων εξήχθη το συμπέρασμα ότι τα επαγγέλματα υγείας όπως Βοηθοί Φαρμακείων, Βοηθοί Φυσιοθεραπευτών, Βοηθοί Ακτινολογικών Εργαστηρίων, Βοηθοί Οδοντοτεχνιτών, Βοηθοί Νοσηλευτών, Βοηθοί Ιατρικών & Βιολογικών Εργαστηρίων &  Βοηθοί Βρεφονηπιοκόμων του Τομέα Υγείας Πρόνοιας καθώς και επαγγέλματα όπως Γραφικών Τεχνών, Σχεδίασης & Παραγωγής Ενδύματος, Αισθητικής Τέχνης, Κομμωτικής Τέχνης & Αργυροχρυσοχοΐας δεν υπάρχει σκοπιμότητα να παρέχονται από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση".

Συνεπεία της θεσμικής αλλαγής στη τεχνική εκπαίδευση που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας οι εκπαιδευτικοί που τίθενται σε διαθεσιμότητα προέρχονται από την Επαγγελματική & Τεχνική Εκπαίδευση και συγκεκριμένα από την κατάργηση του τομέα Υγείας & Πρόνοιας και των Ειδικοτήτων Αισθητικής, Κομμωτικής και Γραφικών Τεχνών στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ.

To non paper του υπουργείου Παιδείας για τις διαθεσιμότητες, μετατάξεις και απολύσεις των εκπαιδευτικών

Αναδημοσίευση από alfavita.gr

Non paper «ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ»

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ

·  Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ανεξάρτητα από τις δεσμεύσεις του Μεσοπρόθεσμου για την αναδιοργάνωση του Δημόσιου Τομέα, προτάσσει ως αναγκαία για την ουσιαστική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του, την απλούστευση των λειτουργιών του και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του.

·  Το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης στο πλαίσιο των υποχρεώσεών του είχε ορίσει την συμμετοχή του Υπουργείου Παιδείας στις 12.500 «διαθεσιμότητες»  σε 7.500 εκπαιδευτικούς.

·  Το Υπουργείο Παιδείας υποστηρίζοντας ότι ο ποσοτικός προσδιορισμός των υπό Διαθεσιμότητα Εκπαιδευτικών ή Διοικητικών Υπαλλήλων δεν μπορεί να προηγείται της Έκθεσης Αξιολόγησης των Δομών, των Υπηρεσιών και του Ανθρώπινου Δυναμικού του, προέβη σε αξιολόγηση των δομών του – που στελεχώνουν περισσότερα από 190.000 άτομα - και κατέδειξε με μεθοδολογική αρτιότητα ότι υπηρετώντας τη θεσμική αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος και μόνο, ότι οι εκπαιδευτικοί που δύνανται να τεθούν σε διαθεσιμότητα δεν υπερβαίνουν τους 2.000 σε συγκεκριμένους κλάδους και ειδικότητες.

·  Η νέα ηγεσία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης υιοθέτησε και υποστήριξε αποτελεσματικά τις τεκμηριωμένες θέσεις του Υπ. Παιδείας στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις.

·  Παράλληλα, και οι εκπρόσωποι της Task Force συμφώνησαν με τη μεθοδολογική επάρκεια και συνεπώς με τα ποσοτικά  αποτελέσματα του staffing plan, ήτοι 2.000 εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα σε δύο εναλλακτικά σενάρια διαχείρισης προσωπικού προσμετρώντας τις αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί σχετικά με το Γενικό Λύκειο και το Τεχνικό Λύκειο, στη δομή, τη λειτουργία και τα ωρολόγια προγράμματα σπουδών τους:

ΔΕΙΛΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ ΚΙ ΑΒΟΥΛΟΙ ΑΝΤΑΜΑ

Του Γιάννη Δουλφή 

ΟΙ ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΠΑΙΟΥΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το παρακάτω κείμενο ας μη διαβαστεί ως αφορισμός προς τις δυνάμεις της αριστεράς, παρά τις αιχμηρές διατυπώσεις του, αλλά ως ύστατη κραυγή αγωνίας, πριν την έλευση της ολοκληρωτικής καταστροφής, από κάποιον που αγωνίζεται μέχρι σήμερα με όλες τις πενιχρές δυνάμεις του, στο τέρας που δυναστεύει τις ζωές μας και θα ήθελε να δει μια ελπίδα φωτός για να συνεχίσει.  

Η νέα κυβέρνηση που σχηματίστηκε μετά την αναγκαστική έξοδο του «αριστερού» μέχρι σήμερα άλλοθί της που λέγεται ΔΗΜΑΡ πρόκειται να επιταχύνει το πρόγραμμα «κοινωνικής γενοκτονίας» που έχει αναλάβει εργολαβικά από τους ξένους τοκογλύφους δανειστές και την εγχώρια υποτελή ολιγαρχία. Η ΕΡΤ δεν αποτέλεσε λάθος ή ατύχημα ή μια υπερβολή σε μια χωρίς σχέδιο πολιτική, μόνο για να τηρήσει κάποιες σκληρές μνημονιακές δεσμεύσεις που δεν είχε το χρόνο να εφαρμόσει με άλλο τρόπο.

Ήταν ένα γενικευμένο χτύπημα με πολλαπλές επιπτώσεις και πολλές πτυχές. Εμπέδωση της απόλυτης κυριαρχίας του καθεστώτος στα ΜΜΕ, με τη μετατροπή της κρατικής ραδιοτηλεόρασης σε κομματικό φέουδο, τον έλεγχο των τηλεοπτικών ψηφιακών συχνοτήτων από τους ιδιώτες καναλάρχες μέσω της Digea με τον αποκλεισμό της κρατικής τηλεόρασης από αυτές, την κατεδάφιση όλων των εργασιακών σχέσεων, ώστε να ευθυγραμμισθούν με τα ισχύοντα πλέον σε όλο το δημοσιογραφικό χώρο – και όχι μόνο - και να μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε ελεγχόμενα υποχείρια και παραδειγματικό αποφασιστικό χτύπημα στον υπό διάλυση κρατικό επιχειρηματικό τομέα (ΔΕΚΟ), ώστε να ακολουθήσουν με ταχύτητα οι επόμενες ταυτόσημες κινήσεις σε μια σειρά επιχειρήσεις στον αμυντικό, στον προνοιακό τομέα (νοσοκομεία) και αυτόν της παροχής δημοσίων αγαθών (ύδρευση, αποχέτευση, καθαριότητα, ηλεκτρισμός, ταχυδρομείο, συγκοινωνίες κ.ο.κ). Αυτές άλλωστε οι επιχειρηματικές δραστηριότητες είναι αυτές που προβλέπεται να παραμείνουν υπό τον έλεγχο των ιδιωτών βέβαια – της επιλογής των διεθνών δανειστών – μαζί με τις τράπεζες και τον κλάδο της διανομής τροφίμων στο έρημο τοπίο της υπό αλματώδη συρρίκνωση εσωτερικής αγοράς.  Ως προς τις επιπτώσεις, σημειώνουμε ενδεικτικά την εμπέδωση του κλίματος απογοήτευσης, απόγνωσης και μοιρολατρίας από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα που θα ακύρωναν οποιεσδήποτε αντιδράσεις. 

Τι σημαίνει πρακτικά ο ανένδοτος αγώνας κ. Παπαδημούλη;

 Αναδημοσίευση από antapoCRISIS

Τετάρτη, 12 Ιουνίου 2013

Του Νίκου Γαλάνη.

Δεν μπορεί παρά να χαιρετίσουμε τα προσκλητήρια και τις δηλώσεις στελεχών και βουλευτών της αριστεράς όταν κλιμακώνουν τον αγώνα, όταν οργανώνουν το κίνημα, όταν δημιουργούν όρους και πρακτικές ανατροπής της τρόικας και της τροϊκανής συγκυβέρνησης, όταν γίνονται μπροστάρηδες του λαϊκού κινήματος.

Δεν μπορεί όμως να ξεχνάμε το πρόσφατο και μακρινό παρελθόν, που έχουν αναδείξει μια νοοτροπία, έναν τρόπο σκέψης, μια πολιτική αντίληψη-γραμμή. Για παράδειγμα, η πρόσφατη απεργία που δεν πραγματοποιήθηκε, αυτή των καθηγητών, έδειξε ότι κανένα κόμμα της αριστεράς, κανένας βουλευτής της δεν πήρε την ευθύνη να μετατρέψει την απεργία σε κεντρικό πολιτικό αγώνα και να βάλει θεμέλια ανατροπής της κυβέρνησης. Σεβασμός στη νομιμότητα, πολιτική ώριμου φρούτου, εξετάσεις και διαπιστευτήρια στο σύστημα για την ποθητή εναλλαγή; Ας μην κάνουμε δίκη προθέσεων, ας μιλήσουμε για λάθος κι ας ξεχάσουμε το παρελθόν...

Επειδή δεν χρειάζεται να γίνουμε εθελοντές μπουνταλάδες, ούτε να αντιμετωπιζόμαστε σαν απελπισμένοι πιθανοί ψηφοφόροι, ρωτάμε, πώς υποστηρίζονται οι «ανένδοτοι αγώνες»;

Για παράδειγμα:

1. Θα οργανώσει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ καταλήψεις σε κτίρια της ΕΡΤ σε κάθε πόλη ή στις βασικές πόλεις σε όλη την Ελλάδα; Θα αναλάβει την ευθύνη να οργανώσει τα κτήρια αυτά σε κέντρα αγώνα ανατροπής της κυβέρνησης και της πολιτικής της;
2. Θα τεθούν μπροστά στην πρώτη αλυσίδα του αγώνα και της μάχης οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπός τους Δ. Παπαδημούλης;
3. Θα θέσει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ ζήτημα παραίτησης του προέδρου της Δημοκρατίας Παπούλια που είπε ψέματα ότι δεν μπορούσε να μην υπογράψει την πράξη νομοθετικού περιεχομένου;
4. Θα κάνει μομφή ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ στην κυβέρνηση, καλώντας ταυτόχρονα σε παλλαϊκή πορεία, κατάληψη σε υπουργεία – δημόσια κτίρια;
5. Σε τελευταία ανάλυση σε αυτή τη χουντική πρακτική του Σαμαρά που την γνώριζαν οι θεατρίνοι του ίδιου θιάσου Κουβέλης και Βενιζέλος, θα απαντήσει η κοινοβουλευτική αριστερά μετατρέποντας αυτήν την «ευκαιρία» σε εθνική πολιτική κρίση για να πέσει η κυβέρνηση, για να υπάρξει μια άλλη αφετηρία και διέξοδος για τους εργαζόμενους και τον Ελληνικό λαό;

Μήπως όμως η μυρωδιά των εκλογών, η αριθμητική των ψήφων και ο κυβερνητικός ιδεασμός ευθύνεται για αυτό τον πληθωρισμό αστήρικτων και άρα ανέξοδων μεγαλόστομων αγωνιστικών καλεσμάτων; Θα αποδειχθεί στην πράξη…

Οι χούντες πέφτουν με Πολυτεχνεία. Να γίνει η ΕΡΤ κέντρο πολιτικού αγώνα.

 

Αναδημοσίευση από antaPOCRISIS

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Τετάρτη, 12 Ιουνίου 2013

Ανακοίνωση της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ.

Το κλείσιμο της ΕΡΤ επικυρώνει την τυπική μετάλλαξη της κοινοβουλευτικής συγκυβέρνησης σε χούντα που κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Κατά δημόσια δήλωση των κυβερνητικών εταίρων ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ο Σαμαράς δεν διαθέτει καν την απαραίτητη πλειοψηφία για να υπογράψει τον θάνατο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Υπεύθυνοι για το έγκλημα που συντελείται σε βάρος της δημοκρατίας, της ενημέρωσης και του πολιτισμού είναι και τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης. Βενιζέλος και Κουβέλης αν εννοούν ότι διαφωνούν πρέπει σήμερα να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση. Σε διαφορετική περίπτωση όχι απλώς είναι απολύτως συνυπεύθυνοι, αλλά χρεώνονται μοναδική υποκρισία και διπλότητα. Η φάρσα “διαφωνούμε αλλά συναινούμε για να μην απειληθεί η κυβερνητική σταθερότητα” πρέπει να τελειώνει. Και μαζί με τη φάρσα να τελειώσουν και οι θλιβεροί θεατρίνοι της. Χρειάζεται να τελειώσει επίσης το παραμύθι ότι η Χρυσή Αυγή είναι εναντίον της τρόικας και του συστήματος. Η νεοναζιστική συμμορία είναι το μοναδικό κόμμα πλην ΝΔ που συμφώνησε με το Σαμαρά στο κλείσιμο της ΕΡΤ. Το φασιστικό δεκανίκι της ΝΔ -σε κρίσιμα θέματα- υποστηρίζει ότι διατάξει η τρόικα και ότι προβλέπουν τα μνημόνια.

Για να πέσει η χούντα της συγκυβέρνησης, χρειαζόμαστε ένα νέο Πολυτεχνείο. Ένα κατηλειμμένο κέντρο πολιτικού αγώνα και συντονισμού. Το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ και τα κατά τόπους παραρτήματα πρέπει να μετατραπούν σε τέτοια κέντρα. Συνδικάτα και Αριστερά πρέπει να μπουν στην πρώτη γραμμή, υπερβαίνοντας την τυπική αστική νομιμότητα, αμφισβητώντας και σπάζοντας τις απαγορεύσεις και την καταστολή. Ο λαός έχει ανάγκη από την ελπίδα της αλλαγής που σήμερα περνά από την άμεση πτώση της συγκυβέρνησης Σαμαρά.

Την κοινοβουλευτική νομιμότητα την έχουν ήδη κουρελιάσει οι τοποτηρητές της τρόικας. Δεν μπορεί να εξακολουθήσει να τη σέβεται η αντιπολίτευση. Δεν μπορεί να εξακολουθήσει να τιμά και να σέβεται έναν Προεδρο της Δημοκρατίας που βάζει την υπογραφή του σε διαδοχικές πράξεις κατάλυσης του Συντάγματος. Δεν μπορούν οι βουλευτές της Αριστεράς να μην μπουν αυτή τη στιγμή μπροστά για να κερδίσει η λαϊκή διεκδκίκηση και να ηττηθεί η κυβέρνηση.

Επειδή σε αυτόν τον τόπο γνωριζόμαστε, και επειδή η πικρή εμπειρία του αγώνα των εκπαιδευτικών είναι πρόσφατη, αυτή τη φορά κανείς και τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και το εργατικό κίνημα και το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα. Ο αγώνας είναι τόσο αυτονόητα και εξώφθαλμα πολιτικός που η βασική -αν όχι αποκλειστική- ευθύνη του δεν αφορά τις Πασοκικές φρουρές στα συνδικάτα, αλλά την Αριστερά και τα κόμματά της, ειδικά τα κοινοβουλευτικά (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ).

Η απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι μια μοναδική δυνατότητα να ξεδιπλωθεί ένας λαϊκός ξεσηκωμός. Ανυποχώρητος και μέχρι το τέλος. Δεν χρειάζονται απλώς λόγια και δηλώσεις συμπαράστασης. Χρειάζεται άμεση ανάληψη της πολιτικής ευθύνης και κάλεσμα σήμερα για ανένδοτο αγώνα ώστε να πέσουν.

Δεν έχει δίκιο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το Σύνταγμα αφήνει στη διακριτική του ευχέρεια την υπογραφή ή μη Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου»

Αναδημοσίευση από antapoCRISIS

Τετάρτη, 12 Ιουνίου 2013

Δήλωση του Αλέκου Αλαβάνου.

Δεν έχει δίκιο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όταν υποστηρίζει όπως έχει μεταδοθεί από μέσα ενημέρωσης, ότι δεν μπορεί να αναπέμψει Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, διότι δεν του δίνει την ευχέρεια αυτή το Σύνταγμα.

Ισχύει ακριβώς το αντίθετο.

Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι υποχρεωμένος να προβεί σε μια πράξη, χωρίς δικαίωμα παρέμβασης η διατύπωση του Συντάγματος γίνεται στην οριστική ενεστώτος. Για παράδειγμα άρθρο 44 παρ. 2 «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών…» ή στο άρθρο 46 παρ. 1 « Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει και παύει σύμφωνα με τον νόμο τους δημόσιους υπαλλήλους …» ή στο άρθρο 43 παρ. 1 «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκδίδει τα διατάγματα που είναι αναγκαία για την εκτέλεση των νόμων…».Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όμως έχει δυνατότητα παρέμβασης χρησιμοποιείται η δυνητική μορφή του ρήματος.

Για παράδειγμα άρθρο 42 παρ. 1 «... Μέσα στη προθεσμία που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να αναπέμψει στη Βουλή νομοσχέδιο που έχει ψηφισθεί από αυτήν...» Αυτή ακριβώς η δυνητική μορφή χρησιμοποιείται στην περίπτωση των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου όπως αυτή της ΕΡΤ. Συγκεκριμένα: Άρθρο 44 παρ. 1 «Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του υπουργικού συμβουλίου να εκδίδει Πράξεις Νομοθετικού Περιεχόμενου...».

Η επιλογή από τον Συνταγματικό Νομοθέτη της έκφρασης «μπορεί να εκδίδει» αντί για «εκδίδει» σημαίνει απλούστατα ότι είναι στη διακριτική ευχέρεια του Προέδρου αν θα εκδώσει ή όχι την προτεινόμενη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Αυτό σημαίνει ότι ήταν στην διακριτική ευχέρεια του Προέδρου της Δημοκρατίας να πει «όχι» ή «ναι» στην πρόταση για την ΕΡΤ. Ο Πρόεδρος αποφάσισε να πει «ναι». Φυσικά κανείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα αυτό το δυνητικό δικαίωμα.

Η Ελλάδα όμως ζει σε μια καμπή της ιστορίας της που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έπρεπε να το έχει χρησιμοποιήσει. Πολύ περισσότερο που σήμερα δεν ισχύει καμία «εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη» για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Η μόνη, «εξαιρετικά προβλέψιμη» ανάγκη είναι η εντολή της Ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Όπως λέει ο Κωνσταντίνος Καβάφης: «Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο το ΟΧΙ να πούνε».

Πηγή: tometopo.gr

Πώς πέφτει μια κυβέρνηση της Δεξιάς και πώς ανεβαίνει μια κυβέρνηση της Αριστεράς;

Αναδημοσίευση από antapocrisis.gr

Δευτέρα, 10 Ιουνίου 2013

Του Πάσχου Λαζαρίδη

Η πρωτοτυπία της τελευταίας χρονιάς έγκειται στον εξής απόλυτο παραλογισμό: Η Αριστερά για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση είναι αξιωματική αντιπολίτευση και εν αναμονή κυβέρνηση. Και ταυτόχρονα η κυβέρνηση Σαμαρά, εκτελεί απρόσκοπτα το συμβόλαιο εξόντωσης της Ελλάδας και του λαού της, διατηρώντας παράλληλα την πολιτική ηγεμονία, εμπεδώνοντας το δηλητήριο της ανικανότητας και της ανημπόριας, των διαδοχικών ηττών της κοινωνίας και των εργαζόμενων.

Ποτέ άλλοτε από την πρώτη χρονιά εφαρμογής του μνημονίου δεν υπήρξε τόση νηνεμία, απόσυρση, ή αποδοχή. Οι κήρυκες της ομαλής κοινοβουλευτικής μετάβασης σε μια κυβέρνηση Αριστεράς θα επικαλεστούν την πίστη στο λαό και στις αστείρευτες δυνατότητές του, θα κριτικάρουν ως άλλοι επαναστατικοί ογκόλιθοι τη “μικροαστική ανυπομονησία”, κρύβοντας κάτω από το χαλί το σκληρό γεγονός ότι κάθε μήνας, βδομάδα και μέρα που περνά, οι αυτοκτονίες αυξάνονται, οι νέοι μετανάστες πληθαίνουν και η απόγνωση εκτοξεύεται.

Η Αριστερά κοντεύει να γίνει κυβέρνηση, αλλά ως κοινωνία πάμε από ήττα σε ήττα, οι απεργίες έχουν απαγορευτεί, το Σύνταγμα πρακτικά έχει ανασταλεί, η κατάσταση δραματικά χειροτερεύει. Προοπτική δεν φαινεται στον ορίζοντα, η αισιοδοξία της αλλαγής έχει αντικατασταθεί από την απαισιοδοξία της αναμονής, και το χειρότερο; Ο Σαμαράς έχει κερδίσει την βασική μάχη. Η βασική μάχη δεν είναι η δημοσκοπική. Δεν είναι καν η εκλογική. Είναι η δηλητηριώδης πεποίθηση ότι εναλλακτική δεν υπάρχει. Ότι λίγο ή πολύ η σημερινή πορεία είναι μονόδρομος. Οι φραστικές διαφοροποιήσεις είναι προς εκλογική κατανάλωση. Ας λέει ο ένας μέσα στα μνημόνια και ο άλλος έξω. Παραμένει κοινά αποδεκτός ο μονόδρομος στο πλαίσιο των δανειστών, στην παραμονή στην ΕΕ και στο ευρώ, στην ανάπτυξη μέσω σταθεροποίησης, στον διεθνή καταμερισμό.

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ 2013 - ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΕΛΑΝΤΗ

Ο δικτάτορας αποφασίζει και διατάσει: «Τα μεσάνυχτα η ΕΡΤ θα σιγήσει»...

«Σε περιόδους κρίσης, το Σύνταγμα μπορεί να γίνει ένα κομμάτι χαρτί» (Λόρεντς φον Στάιν, 1849).

Στα 1969 ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Έντουαρντ Λούτβακ έγραψε το περίφημο βιβλίο του «Τεχνική του πραξικοπήματος», σχεδόν αντιγράφοντας την «Τέχνη του πραξικοπήματος» του Ιταλού φασίστα Κούρτσιο Μαλαπάρτε από το 1931. Σε αυτό περιέγραφε ως αναγκαίο πρώτο βήμα για την επιτυχή ευόδωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος την έγκαιρη κατάληψη των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών από τα στρατεύματα των στασιαστών και τον έλεγχο κάθε ροής πληροφόρησης. Αυτή τη συνταγή ακολούθησε στην Ελλάδα και ο μνημονιακός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και μάλιστα με καταιγιστική ταχύτητα.

Με τον ανατριχιαστικό λόγο του κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου ότι «η ΕΡΤ θα σιγήσει τα μεσάνυχτα», η κυβέρνηση αναμετράται με περισσό τσαμπουκά με τον πολιτισμό και την Ιστορία της ελληνικής κοινωνίας. Η κίνηση Σαμαρά είχε και έχει πολλές διαστάσεις που συγκλίνουν μεταξύ τους.

Είναι μια κίνηση αποφασιστική στη διάλυση της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων κοινωνικών λειτουργιών όπως ιδίως η πληροφόρηση καθώς και στη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο. Αν αυτό το βήμα πετύχει και ιδίως μέσα από τη γνωστή προπαγάνδα περί «κηφήνων της ΕΡΤ» και του «παρασιτικού δημοσίου τομέα» και επιβληθεί, θα αρχίσουν εκατόμβες διαρκείς και επαναλαμβανόμενες σε όλο το μήκος και πλάτος του δημόσιου τομέα. Οι χιλιάδες απολύσεις θα γίνουν καθεστώς και θα είναι «κοινωνικά αυτονόητες». Το κοινωνικό κράτος θα καταστεί συνώνυμο της λούφας και της διαφθοράς.

Είναι μια κίνηση που επιζητεί, σε συνεργασία και με τα άθλια ιδιωτικά κανάλια, να ελέγξει σε οργουελική κλίμακα τη ροή της πληροφόρησης και να επιβάλει μια μονοσήμαντη και απολύτως νεοφιλελεύθερη παράσταση των πραγμάτων στην ελληνική κοινωνία. Να επιβάλει μια μορφή πληροφόρησης που θα καθαγιάζει το σφαγιασμό των εργασιακών δικαιωμάτων, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τον έξαλλο κοινωνικό δαρβινισμό και αλληλοφάγωμα. Κάθε παραφωνία σε αυτή τη διαδικασία ακόμη και τα περιορισμένα κεκτημένα της ΕΡΤ πρέπει να παταχθεί.

Είναι ένα μεγάλο δώρο στα ιδιωτικά μονοπωλιακά κανάλια για να μονοπωλήσουν σε συνύπαρξη ίσως και με ένα κακέκτυπο δημόσιου φορέα την πληροφόρηση αλλά και τα «απολύτως αναγκαία» δημόσια έργα.

ΕΡΤ: Η απεγνωσμένη ανάγκη να ηττηθεί ο Σαμαράς

 

Στάθης Κατσούλας

Το σημαντικότερο πράγμα που κρίνεται τις επόμενες ώρες στην ΕΡΤ δεν είναι οι απολύσεις 2.650 εργαζόμενων. Δεν είναι καν η ύπαρξη της δημόσιας τηλεόρασης. Είναι η απεγνωσμένη ανάγκη να σημειωθεί ήττα της κυβέρνησης και μια νίκη του κινήματος. Γιατί αν δεν υπάρξει μια τέτοια νίκη, η επόμενη μέρα θα έχει μεγαλύτερη απόγνωση και απογοήτευση για όλους.

Για αυτό ακριβώς δεν πρόκειται για θέμα των εργαζόμενων της ΕΡΤ ούτε καν για θέμα του εργατικού κινήματος και των συνδικάτων. Έχουμε τον ορισμό του κεντρικού πολιτικού και κοινωνικού αγώνα. Κεντρικότερου δεν γίνεται. Η σειρά του καθένα έρχεται με μαθηματική ακρίβεια και το σοκ και δέος που εφαρμόστηκε στην περίπτωση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης πρέπει να διαλύσει τις τελευταίες αυταπάτες. Ο άνθρωπος όσο ζει ελπίζει, αλλά εδώ και καιρό η ελπίδα δεν είναι να τη σκαπουλάρει ο καθένας μας ατομικά και μόνος του. Το μνημόνιο είναι όπλο μαζικής καταστροφής, μόνο που δεν σκοτώνει μια και έξω. Σκοτώνει διαδοχικά, επιστημονικά, κατακερματίζοντας τα θύματα. Δεν θα γλυτώσει κανείς σκύβοντας το κεφάλι ή προσευχόμενος να ξεφύγει από τον οδοστρωτήρα.

Είναι προφανές ότι θα ακούσουμε τον οχετό της ΝΔ για τα σημεία και τα τέρατα, τα σκάνδαλα και την αδιαφάνεια, τη ρεμούλα και τις μίζες που χαρακτηρίζουν την ΕΡΤ. Ο οχετός αυτός θα κρύβει και αλήθειες. Μισές αλήθειες καθώς η λαϊκή οργή πρέπει να αφορά πρώτα από όλους αυτούς που δημιούργησαν το σκάνδαλο. Αν η ΝΔ θέλει να διορθώσει τα κακώς κείμενα στην ΕΡΤ, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να δέσει μια πέτρα στο λαιμό της (και στο λαιμό του ΠΑΣΟΚ) και να πάει να φουντάρει στον Σαρωνικό. Αφού φουντάρουν και οι δύο, ίσως εξιλεωθούν (στην άλλη ζωή) για τα όργια αδιαφάνειας, διαφθοράς, κομματισμού, πελατειακών σχέσεων και εξάρτησης που δημιούργησαν όχι μόνο στην ΕΡΤ αλλά σε όλο το δημόσιο τομέα.

Πριν τρία χρόνια και κάτι, τρεις μέρες πριν την υπαγωγή της χώρας στην τρόικα, λίγες δεκάδες εκπαιδευτικοί “εισβάλαμε” στην ΕΡΤ επιδιώκοντας να σπάσει η συνωμοσία σιωπής των ΜΜΕ για το επερχόμενο μνημόνιο. Η αντιμετώπιση ήταν τα ΜΑΤ. Στους τηλεοπτικούς δέκτες ο αγωνιζόμενος λαός δεν έχει καμιά πρόσβαση, παρά μόνο περιστασιακά. Ας μην τσουβαλιάζουμε όμως τον εργαζόμενο σε ένα Μέσο με τους παλιάτσους και τους Λιάτσους. Κι ας μην μετράει ο καθένας σήμερα, την αλληλεγγύη που του έδειξε χθες κάποιος άλλος κλάδος. Με το μέτρημα και τη σύγκριση δεν γίνεται προκοπή. Μόνο με τη δράση.

Τώρα είναι η ώρα να πέσει η χούντα όπως έπεσε το σήμα της ΕΡΤ. Τώρα είναι η στιγμή της καταγγελίας του προέδρου της Ελληνικής “Δημοκρατίας”. Τώρα είναι η στιγμή της αποχώρησης των βουλευτών της αντιπολίτευσης από την -ούτως ή άλλως- καταργημένη Βουλή. Τώρα είναι η ώρα οι δηλώσεις και τα λόγια της Αριστεράς να δώσουν τη θέση τους στο κάλεσμα κατάληψης του ραδιομέγαρου και των παραρτημάτων της ΕΡΤ, και με πλήρη και χωρίς επιφύλαξη πολιτική κάλυψη, να μετατραπούν σε νέα Πολυτεχνεία. Τώρα είναι ώρα να υποστεί ήττα η συγκυβέρνηση. Η ΕΡΤ τις τελευταίες ώρες της ύπαρξής της, μας έδωσε αυτή την πολύ μεγάλη και σημαντική δυνατότητα.

ΈΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΓΥΡΤΕΙΑ

Του Θ.  ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Διέσυραν την ΕΡΤ εδώ και μήνες με όλους τους υπέργειους και υπόγειους τρόπους. Διόρισαν εκεί ένα σκασμό δεξιά λυκόπουλα και δεξιές σουσουράδες ειδικών αμοιβών. Ταύτισαν την ενημέρωση με τα γλου του Κεδίκογλου. Πέταξαν έξω ενοχλητικούς και απείθαρχους. Τη διοίκησαν με τους σμπίρους τους και παγίωσαν την αναξιοκρατία και τη φαυλότητα. Και τώρα επιχειρούν να δώσουν στο κλείσιμό της χαρακτήρα δίκαιης καταδίκης. Φορτώνουν σε χιλιάδες ανθρώπους τις δικές τους αμαρτίες και τους τιμωρούν με την εσχάτη των ποινών για κάθε εργαζόμενο -την απόλυση.

Πόσο φαύλος και υποκριτής, αδίσταχτος και ψεύτης, συκοφάντης και δειλός, στρεψόδικος και μπαγαμπόντης, μπορεί να είναι κάποιος που ανακοινώνει το λουκέτο σε ένα δημόσιο οργανισμό και τον Καιάδα για χιλιάδες ανθρώπους, χωρίς να λέει μια λέξη - μια μόνο λέξη έστω - για τις δικές του ευθύνες; Για τις ευθύνες της κυβέρνησης; Για τις ευθύνες των δεκανέων που προβιβάστηκαν ελέω κομματικών συμβουλίων κρίσεων σε στρατηγούς στην έρμη την ΕΡΤ; Για τις υπογραφές που φέρουν όσες αθλιότητες τώρα θυμήθηκε να καταγγείλει; Για τις ιερές αγελάδες που το σινάφι του έθρεψε και πάχυνε και λάτρεψε; Για όλα τα αίσχη της ΕΡΤ που βαρύνουν τις κυβερνήσεις εκείνων που παριστάνουν σήμερα τους τιμωρούς των αθώων;

Ώστε δικαίως τιμωρούνται οι δημοσιογράφοι, οι τεχνικοί, οι θυρωροί, οι μακιγιέρ και οι καθαρίστριες της ΕΡΤ, κύριε Κεδίκογλου. Ενώ εσύ με τον Μουρούτη -και τον ίδιο τον Σαμαρά- που ένα χρόνο διοικείτε, από το προσκήνιο ή το παρασκήνιο, διορίζετε, απολύετε, μοιράζετε πόστα, δίνετε γραμμή, λογοκρίνετε και ξευτελίζετε κάθε έννοια αξιοκρατίας και πλουραλισμού, αντικειμενικότητας και πολιτισμού, τώρα μπορείτε να είστε κατήγοροι και δήμιοι -της ΕΡΤ και όσων εργάζονται εκεί. Να πουλάτε νταηλίκι, ιταμότητα και θράσος, θυμίζοντας εκείνον τον τύπο της γνωστής παροιμίας ο οποίος εμ... . εμ σκούζει.

Αυτή η τραγωδία της ΕΡΤ και η φάρσα της προπαγάνδας τους, δεν μπορεί και δεν πρέπει να τους βγει σε καλό. Η αθλιότητα των έργων τους καταντάει μαύρη κωμωδία αν συνδυαστεί με την τρισαθλιότητα των λόγων τους. Success story, Grecovery -έτσι περιγράφουν τη σημερινή Ελλάδα. Τολμηρή μεταρρύθμιση -έτσι προπαγανδίζουν το πραξικόπημα στην ΕΡΤ. Αύριο θα διεκδικήσουν και παράσημο γιατί έσωσαν την ενημέρωση από τον Αιμίλιο Λιάτσο!

Έγκλημα και αγυρτεία -περί αυτού πρόκειται...

*Δημοσιεύθηκε στην "ΑΥΓΗ" την Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

ΠΟΙΟ «ΛΑΘΟΣ»;

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Ποια είναι η αλήθεια:

Ούτε το ΔΝΤ έκανε κάποιο λάθος, ούτε η ΕΕ, ούτε κανείς από την τρόικα και τις κυβερνήσεις της εγχώριας πλουτοκρατίας. Το σχέδιό τους, εξ αρχής, ήταν να λεηλατήσουν τον ελληνικό λαό και να διασώσουν τα μονοπώλια.

Μέρος αυτού του σχεδίου ήταν να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα των Ελλήνων και ξένων κεφαλαιοκρατών, που διαπλέκονται μεταξύ τους μέσω των τραπεζών με χίλια νήματα.

Αυτό το σχέδιο υπηρετούσαν και υπηρετούν τα μνημόνια. Και από αυτή την άποψη, τα μνημόνιά τους πέτυχαν. Απολύτως.

Ανάμεσα στα άλλα εκείνο που επιδίωξαν - και το πέτυχαν - ήταν οι τραπεζίτες να ξεφορτωθούν μεγάλο μέρος του ελληνικού δημόσιου χρέους, με το οποίο «έπαιζαν» τοκογλυφικά μέσω των ομολόγων που κρατούσαν στα χέρια τους.

Ας δούμε το «κόλπο»:

Οπως καταγράφηκε το 2010 στα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, της Citigroup, αλλά και στην έκθεση της Goldman Sachs, ανάμεσα στους κατεξοχήν τοκογλύφους, που για την ικανοποίηση των απαιτήσεών τους το ελληνικό κράτος δανειζόταν με ληστρικά επιτόκια ώστε να πληρώνει τα χρέη του απέναντί τους, ανήκουν 4 ελληνικές τράπεζες: Η Εθνική, η Αlpha, η Πειραιώς και η Eurobank.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του 9μηνου του 2009, οι συγκεκριμένες τράπεζες, αφενός, κατείχαν κρατικά ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου άνω των 36 δισ., τα οποία και χρησιμοποιούσαν ως βάση ασφαλείας. Αφετέρου, διέθεταν επιπλέον των 45 δισ. κρατικά ομόλογα με τα οποία υπό μορφή εγγυήσεων προσέφευγαν στην ΕΚΤ, δανείζονταν με επιτόκιο 1% και κατόπιν με τα ίδια αυτά χρήματα δάνειζαν το ελληνικό κράτος με εξαπλάσιο (!) επιτόκιο και τους Ελληνες καταναλωτές με εικοσαπλάσιο!

Ούτε λίγο ούτε πολύ, λοιπόν, ενώ η Ελλάδα όδευε προς το μνημόνιο, την ίδια στιγμή που ακούγονταν από τα χείλη του κ. Παπανδρέου εκκλήσεις στο «φιλότιμο» των μισθωτών και των συνταξιούχων να βάλουν πλάτη «όλοι μαζί» για να εξέλθει η χώρα από την κρίση, συνέβαινε το εξής:

Εκτός από τους τραπεζίτες της Γαλλίας, της Γερμανίας, των ΗΠΑ, κ.λπ., που κατείχαν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, υπήρχαν και 4 ελληνικές τράπεζες, στο μετοχολόγιο των οποίων δεσπόζουν τα ονόματα επιφανών Ελλήνων πετρελαιάδων, βιομηχάνων, εργολάβων και λοιπών «πατριωτών» που έλεγχαν το 20%-30% του ελληνικού δημόσιου χρέους, και που για το δικό τους, τελικά, «εξευμενισμό», και για τις δικές τους «ανακεφαλαιοποιήσεις», οι εργαζόμενοι έχασαν τους μισθούς, τις συντάξεις και τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Τα μνημόνια φτιάχτηκαν για να εξασφαλιστεί - μέσω της «συντεταγμένης χρεοκοπίας» της Ελλάδας - ο απαραίτητος χρόνος στους ντόπιους και ξένους ομολογιούχους να κάνουν τα «κουμάντα» τους.

Αριστερά: αποστασία ή μετωπική συμπόρευση νίκης;

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΤΕΛΗ αν. καθηγητή Φιλοσοφίας στο Πολυτεχνείο Κρήτης

Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Από τα προηγούμενα σημειώματα φαίνεται ότι μάλλον δεν έχει και τόσο νόημα να αναζητά κανείς ορθολογική εξήγηση και αντιστοίχιση με την πραγματικότητα στο «λόγο» που αρθρώνουν κάποιοι φορείς της Αριστεράς, ιδιαίτερα στην κρίση. Αυτός, όλο και πιο πολύ μοιάζει με ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα (υποκατάστατα πρακτικής αδυναμίας-παραίτησης), με έμμονες ιδέες, με εκ των υστέρων λεκτικοποιήσεις-ορθολογικοποιήσεις για αυτοεπιβεβαίωση, αν όχι απλώς με υλικό για αγελαία τελετουργική-επιτελεστική οριοθέτηση-περιχαράκωση του χώρου αυτοαναφορικότητας μίας εκάστης των συνιστωσών...

Εδώ, η σπουδή για επικράτηση των ιδεών παραγκωνίζει τη γνωσιακή σχέση και προσομοιάζει μάλλον με την εμπορική-επιχειρηματική κατίσχυση στις αγοραίες σχέσεις, με αντίστοιχη υποβάθμιση και εκτόπιση τόσο της γνωστικής διαδικασίας και του αντικειμένου, όσο και του υποκειμένου της γνώσης.

Γιατί να διακινδυνεύσουν κάποιοι «ηγέτες»-ηγετίσκοι μορφωμάτων και συνιστωσών την όποια μικροεξουσία τους με άνοιγμα σε νέες μορφές, μέσα και τρόπους του αγώνα, άρα τη δημόσια έκθεση και δοκιμασία τους ενώπιον άλλου κόσμου που ριζοσπαστικοποιείται στην κρίση; Προτιμούν την πεπατημένη: την «ασφάλεια» της «καταξίωσης» και του χειροκροτήματος στο -έστω και δραματικά συρρικνούμενο- εναπομείναν ποίμνιο-κοινό τους. Οταν όμως συγκλονίζεται ο κόσμος, όταν ο ταξικός-κοινωνικός πόλεμος στην κρίση οδηγεί σε δημογραφική καταστροφή με όρους γενοκτονίας και οι ηγετίσκοι βαυκαλίζονται αυτάρεσκα με την εμμονή τους σε σχήματα αυτοπροβολής-αυτοκαταξίωσης σε φθίνουσες αυτοαναφορικές ομαδούλες οπαδών, η αποστασία τους αυτή αποκτά ιστορικά καταστροφικές διαστάσεις διαστροφικού γλεντιού στον καιρό της πανούκλας... 

Για τη χειμαζόμενη κοινωνία ή για άλλη μια φορά με πρόσχημα την κοινωνία για τις Τράπεζες;

Με αφορμή το νομοσχέδιο για τη «ρύθμιση» στεγαστικών δανείων και την επιδείνωση των προβλέψεων για τους υπερχρεωμένους

Γιάννης Δουλφής

Οικονομολόγος

Το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση για τη ρύθμιση στεγαστικών δανείων προς τις τράπεζες δεν αφορούν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης, αλλά το επιδεινώνουν, αφού η δεύτερη πτυχή του νομοσχεδίου αφορά την επί το δυσμενέστερο τροποποίηση του Ν. 3869/2010 («Νόμο Κατσέλη»), ενώ παράλληλα με τις δηλώσεις του υφυπουργού κ. Θ. Σκορδά που έθεσε θέμα ξεπαγώματος των πλειστηριασμών στις κατοικίες, φαίνεται πως θα αποτελέσει την επικοινωνιακή παγίδα για την έναρξη της ολομέτωπης επίθεσης κατά των αδύναμων δανειοληπτών για την υφαρπαγή της ακίνητης περιουσίας τους, που κυοφορείται εδώ και καιρό.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο νόμος αυτός που έφερε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2010 δεν αφορούσε τους δανειολήπτες που επλήγησαν από τις μνημονιακές πολιτικές, αλλά μια ρύθμιση ανάλογη με όσα ισχύουν σε πολλές καπιταλιστικές χώρες της Δύσης για μεμονωμένες περιπτώσεις φυσικών προσώπων - δανειοληπτών που περιέρχονται σε κατάσταση αδυναμίας εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους, μέσα από μια διαδικασία πτώχευσης όπως προβλέπεται και για τις επιχειρήσεις και αποτελούσε μια εξαγγελθείσα προεκλογικά παρέμβασή του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η οποία μάλιστα τότε συρρικνώθηκε στις απαιτήσεις των Τραπεζών.

Οι μνημονιακές πολιτικές προκάλεσαν μια τεράστια διόγκωση του προβλήματος της υπερχρέωσης μέσω των άγριων περικοπών των εισοδημάτων των μισθωτών και των συνταξιούχων αλλά και με την υπέρμετρη και κατάφωρα άδικη φορολόγησή τους. Παράλληλα η τερατώδης για καιρούς ειρήνης ύφεση της οικονομίας που ξεπέρασε σωρρευτικά το 20% την τριετία 2010 – 2012, ενώ αναμένεται στο τέλος του 2013 να υπερβεί το 25%, δημιούργησε μια τεράστια στρατιά ανέργων όχι μόνο από το χώρο της μισθωτής εργασίας, αλλά και από τα μαζικά καταστρεφόμενα στρώματα των μικρών και μεσαίων επαγγελματιών. Παράλληλα με τη βίαιη υποτίμηση της αξίας της εργασιακής δύναμης, έχει επέλθει μια τερατώδης απώλεια της αξίας των ακινήτων, που αδυνατούν, ακόμη και αν ήθελαν, να εκποιήσουν για την αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους, κατά πρώτον οι δυσπραγούντες δανειολήπτες κατά δεύτερον οι υπερχρεωμένοι λόγω της άγριας φορολογίας πολίτες.