MEΤΡΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΜΙΣΘΩΝ, ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ, ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ, ΕΝΟΙΚΙΩΝ!

EΠΙΣΤΟΛΗ-ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 3.000!

Τα ραβασάκια με την ειδοποίηση για οφειλές στο Δημόσιο άρχισαν να χτυπούν την πόρτα 2.500.000 Ελλήνων.

Οι επιστολές - προειδοποίησεις θα στέλνονται ακόμη και σε όσους χρωστούν στην εφορία κάτω από 3.000 ευρώ! Μάλιστα, μετά τη δεύτερη προειδοποίηση το Δημόσιο μπορεί να κάνει κατασχέσεις! Χαρακτηριστικό είναι ότι πάνω από 35 δισ. ευρώ χρωστάνε μόλις 1.500 "μεγαλοκαρχαρίες" με οφειλές πάνω από 1,5 εκατ. ευρώ.

Σγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά στους μικροοφειλέτες του Δημοσίου και οι οποίοι είναι περίπου 2,3 εκατομμύρια με οφειλές το πολύ ως 3.000 ευρώ οι επιστολές ήδη έφτασαν και προς το παρόν περιλαμβάνουν μια ενημέρωση.

Οι οφειλέτες καλούνται απλά να πάνε να τακτοποιήσουν την οφειλή τους, χωρίς να προσδιορίζεται ο χρόνος.

Αυτό για αρχή διότι αν δεν υπάρξει σε εύλογο χρονικό διάστημα ανταπόκριση από τον οφειλέτη θα ακολουθήσει και δεύτερη επιστολή, με τελείως διαφορετικό ύφος και περιεχόμενο.

Στη δεύτερη ειδοποίηση θα αναφέρεται ότι θα ξεκινήσει η διαδικασία της επιβολής μέτρων αναγκαστικής είσπραξης, τα οποία θα προβλέπουν κατασχέσεις εισοδημάτων, καταθέσεων και περιουσιακών στοιχείων!

Εάν και τότε δεν υπάρξει ανταπόκριση τότε οι εφορίες θα προχωρούν άμεσα στις κατασχέσεις!

ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ: ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΜΙΣΘΩΝ, ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ - ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ !

ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ !

ΕΛΛΑΔΑ - ΚΥΠΡΟΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΕΕ !

Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά τα μέτρα διάλυσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κύπρου, που είχαν ως επίκεντρο το «κούρεμα» των καταθέσεων, ακολουθεί μνημόνιο μεταξύ τρόικας και Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο θέτει σε τροχιά διάλυσης και εκποίησης την κυπριακή οικονομία, τους μισθούς, τις συντάξεις, το «κοινωνικό» κράτος.

Αυτήν την ώρα χρειάζεται ένα μεγάλο μέτωπο Ελλάδας και Κύπρου, με πρωταγωνιστές τις δυνάμεις της Αριστεράς για την προοδευτική ανατροπή στις δύο χώρες αλλά και για την ανάληψη πρωτοβουλιών για το συντονισμό σε ενιαίο αγώνα και κατεύθυνση των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου με στόχο την απαλλαγή από τρόικες, μνημόνια και πολιτικές λιτότητας.

Αυξήσεις φόρων, περικοπές μισθών, απολύσεις εργαζομένων στο Δημόσιο, ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων και παράδοση του ενεργειακού πλούτου και των σχετικών εσόδων για τη "διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους", προβλέπει το μνημόνιο της Κύπρου, το οποίο συνομολογήθηκε από την κυπριακή κυβέρνηση και την τρόικα και κατά πάσα πιθανότητα θα κατατεθεί προς ψήφιση στην κυπριακή Βουλή εντός της τρέχουσας εβδομάδας.

Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων στο μνημόνιο περιλαμβάνονται: δημιουργία ειδικού ταμείου στο οποίο θα κατευθύνονται τα έσοδα από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων κατά 5.000 έως το 2016, αυξήσεις σε ΦΠΑ και φόρους κατανάλωσης πετρελαίου, καπνού και αλκοόλ.

ΚΥΠΡΟΣ, ΕΥΡΩΖΩΝΗ, ΑΡΙΣΤΕΡΑ

 

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*

Η κρίση στην Κύπρο ήταν μια άτακτη τραπεζική χρεοκοπία, ενώ με τις αποφάσεις που πάρθηκαν και την εφαρμογή Μνημονίου, εφαρμόζεται η «συνταγή» της ελεγχόμενης χρεοκοπίας με δραματικές συνέπειες για τον κυπριακό λαό. Για μια ακόμα φορά αναδείχτηκε το αποκρουστικό πρόσωπο της ΟΝΕ και της ευρωζώνης. Η αναζήτηση λύσης με όριο την «πάση θυσία» παραμονή στην ευρωζώνη αποδεικνύεται καταστρεπτική για Κύπρο και Ελλάδα. Τα αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ στην Ελλάδα και αντίστοιχα της κυβέρνησης Αναστασιάδη στην Κύπρο, οδηγούν στη δήμευση των λαϊκών εισοδημάτων και της δημόσιας περιουσίας, σε φτωχοποίηση του λαού και παραγωγική παρακμή, καθώς και σε κατάργηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΚΥΠΡΙΟ ΦΙΛΟ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αναδημοσίευση από iskra

Διέταξα: «Τσεκούρι και φωτιά εις τους προσκυνημένους!» Και έτσι επέρασαν εις το Λιβάρτζι. Τότε έστειλεν ο Μπραϊμης καταπατητάδες, να ιδή πού είμαι και τί ασκέρι έχω, και έδωσε ενός Ρωμιού τριακόσια μπαρμπούτια, δια να μάθη πού είμαι και να μου ριχθή επάνω, και εγώ τον έπιασα και έστειλα εις την δημοσιά και τον εκρέμασα, εις τα Καλάβρυτα, δύο ώρες απ' έξω. Τον εκρέμασα με ένα χαρτί που έλεγε το φταίξιμό του: «Προδότης του Έθνους.»

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

«Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο»

Ναπολέων

Ενας φίλος από την Κύπρο, κλαίγοντας και σε κατάσταση σοκ, μου ζήτησε τη γνώμη μου για το τι πρέπει να γίνει. Του απήντησα τα εξής:

Αν μέσα στις επόμενες ώρες, το ηγετικό προσωπικό της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν αντιδράσει σε αυτό που συμβαίνει, αν υποχωρήσει στους εκβιασμούς, αν ανοίξει τις τράπεζες χωρίς μια πλήρη συμφωνία που θα εγγυάται απολύτως τη βιωσιμότητα του κράτους, η Κυπριακή Δημοκρατία και οι Ελληνοκύπριοι έχουν τελειώσει. Με ότι αυτό θα συνεπάγεται και για την Ελλάδα.

Ο εχθρός στηρίζεται στον αιφνιδιασμό, στο σοκ, στη σύγχυση. Πρέπει να του επιστρέψουμε τα όπλα του. Κάθε δισταγμός σε μια τέτοια κατάσταση θα αποβεί μοιραίος.

Πέντε διδάγματα της κυπριακής κρίσης για την Ελλάδα

Του Αλέκου Αλαβάνου

Η πρόσφατη κρίση στην Ευρωζώνη δίνει εξαιρετικά χρήσιμα μαθήματα στην Ελλάδα για τα όρια και τις δυνατότητες της πολιτικής της απέναντι στην Ευρωζώνη. Δυστυχώς δεν πρόκειται για κάποια" άσκηση επί χάρτου", αλλά για άσκηση με πραγματικά οικονομικά πυρά στο έδαφος του βασανισμένου και ακρωτηριασμένου νησιού της Κύπρου. Το "όχι" της Κυπριακής Βουλής, που μας έκανε όλους περήφανους, φαίνεται να μη εγγράφεται σε ένα συγκροτημένο εναλλακτικό σχέδιο κι αυτό οδηγεί στις ανησυχητικές εξελίξεις που παρακολουθούμε. Παρότι τα πράγματα είναι σε εξέλιξη και πολλά ενδεχόμενα είναι ανοικτά, μπορούμε ήδη να κάνουμε πέντε ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις, κεντρικό στοιχείο των οποίων είναι ότι δεν υπάρχει διαπραγματευτική δυνατότητα παρά μόνο με την προοπτική εξόδου από την Ευρωζώνη.

"Οι εξελίξεις στην Κύπρο εξαιρετικά διδακτικές για την Ελλάδα - Δεν υπάρχει διαπραγματευτική δυνατότητα παρά μόνο με την προοπτική εξόδου από την Ευρωζώνη"

Από τη συνέντευξη του Α. Αλαβάνου στον Αντ. Κοκορίκο στον Flash

Ο δρόμος της ανυπακοής

Στάθης Κουβελάκης

Η τρόϊκα δεν είναι πλέον αήττητη. Και το πρώτο «όχι» ήρθε από αυτόν το μικρό λαό, στην εσχατιά της Ευρώπης, που έδειξε, για άλλη μια φορά μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία, πως ξέρει να αντιστέκεται. Αναμφίβολα, το «όχι» αυτό δεν είναι «καθαρό»: εκφράζει ένα ευρύτατο φάσμα κοινωνικών συμφερόντων, πολιτικών και γεωπολιτικών στοχεύσεων, ιδεολογιών. Δεν παύει να είναι όμως το ελάχιστο που μπορούσαν να κάνουν οι Κύπριοι μπροστά στην πρωτοφανή ωμότητα και τον κυνισμό των κυρίαρχων τάξεων της ΕΕ, με την πλήρη συνενοχή της ελληνικής, που για μια ακόμη φορά εγκατέλειψε στην τύχη του ένα νησί που τη στοιχειώνει ως εφιαλτική ενσάρκωση της κακής της συνείδησης. Το κυπριακό «όχι» αποτελεί τομή, συμβολική και όχι μόνο: η ευρωπαϊκή κρίση θα γνωρίσει μια αποφασιστική επιτάχυνση, τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτικό επίπεδο, με βασικά χαρακτηριστικά την όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό των κυρίαρχων δυνάμεων αλλά και την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα, που κατάφερε να σφραγίσει τις τελευταίες εξελίξεις.

Η επιλογή που δόθηκε στην κυπριακή κυβέρνηση είναι απαράδεκτη και καταστροφική

Κώστας Λαπαβίτσας

Η κρίση της Κύπρου είναι, όπως ήταν και η κρίση της Ισλανδίας και της Ιρλανδίας, κυρίως τραπεζική κρίση. Η ‘λύση’ που προωθείται από την τρόικα στην Κύπρο όμως, είναι σαφώς χειρότερη από τις άλλες δύο. Απειλεί να καταστρέψει την κυπριακή οικονομία και να αναζωπυρώσει την κρίση του ευρώ.

Το πρόβλημα και στις τρεις αυτές χώρες προήλθε από το χρεοκοπημένο τραπεζικό σύστημα, καθώς ο δημόσιος τομέας έχει σχετικά χαμηλό χρέος και δεν ευθύνεται για την κρίση. Η οικονομική καταστροφή προήλθε από τις τράπεζες, αλλά το βάρος καλείται να το σηκώσει το δημόσιο και η κοινωνία συνολικά.

Ο τραπεζικός τομέας της Κύπρου έχει περιουσιακά στοιχεία περίπου οκταπλάσια του ΑΕΠ, όπως και ο ιρλανδικός, ενώ ο ισλανδικός ήταν ακόμη μεγαλύτερος όταν χτύπησε η κρίση. Στην Ισλανδία οι τράπεζες δανείζονταν διεθνώς για να παίξουν στις αγορές παραγώγων, ενώ στην Ιρλανδία για να κερδοσκοπήσουν στα ακίνητα. Στην Κύπρο προσέλκυαν καταθέσεις διεθνώς και έκαναν μεγάλες τοποθετήσεις σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, ενώ δάνεισαν και σε ελληνικές επιχειρήσεις. Οι ισλανδικές τράπεζες χρεοκόπησαν μετά την κατάρρευση την Λίμαν Μπράδερς το 2008, οι ιρλανδικές όταν έσκασε η τεράστια φούσκα ακινήτων το 2008-9 και οι κυπριακές με την ελληνική κρίση, κυρίως μετά το τραγικό PSI και τα κουρέματα του 2012.

8 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

Συνεδριάζει το Σαββατοκύριακο η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για τις πολιτικές εξελίξεις και την πορεία της Αριστεράς.

Στη Συνεδρίαση της ΚΕ η Αριστερή Πλατφόρμα, (στην οποία συμμετέχει και το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ), κατέθεσε 8 προτάσεις για συμπερίληψη στην τελική απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής.

 Οι 8 προτάσεις της Αριστερής Πλατφόρμας έχουν ως εξής:

8 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ Κ.Ε. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ 

1. ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει σε ένα οριακό σημείο της πολιτικής, εκλογικής και κινηματικής επιρροής του και μπροστά μας βρίσκεται το δίλημμα μιας νέας ανοδικής δυναμικής ή στασιμότητας και οπισθοχώρησης.

Η λυσσασμένη και σχεδιασμένη επίθεση του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου και η στρατηγική έντασης που ακολουθεί, επιδιώκει να ανακόψει μια νέα δεύτερη ανοδική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ και να τον οδηγήσει σε πολιτική αναδίπλωσης και ασύντακτη οπισθοχώρηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα κινηθεί το επόμενο διάστημα σε μια γραμμή φυγής προς τα πίσω αλλά, αντιθέτως, θα απαντήσει στη λυσσώδη επίθεση και τη στρατηγική έντασης του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου προωθώντας ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης των επιλογών του με βαθύτατα ταξικούς, εργατικούς λαϊκούς, κοινωνικούς και κινηματικούς όρους.

Αυτή η αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ, θεμελιώδες στοιχείο για την ανάκτηση της πολιτικής πρωτοβουλίας και τη διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας, απαιτεί ένα νέο ολικό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ηγεσίας και οργανώσεων, στο εργατικό λαϊκό κοινωνικό πεδίο, στα εργατικά – λαϊκά προβλήματα, με ιδιαίτερη έμφαση στη νεολαία, στη διαμόρφωση κρίκων συγκρότησης ενός νέου αγωνιστικού κοινωνικού μπλοκ της μισθωτής εργασίας με τα μικρομεσαία στρώματα των πόλεων και των αγροτών και κυρίως στην ανάπτυξη και πολιτικοποίηση μεγάλων εργατικών λαϊκών αγώνων με στόχο την κορύφωσή τους ως το σημείο ανατρεπτικής ρήξης με την ουσία των κυβερνητικών πολιτικών.

Αυτός ο στόχος συνιστά μεγάλη πρόκληση μπροστά στο ΣΥΡΙΖΑ του επόμενου διαστήματος, στον οποίο οφείλει να υποτάξει όλη τη δραστηριότητά του, με πρώτο βήμα τον αγώνα για την επιτυχία και τη ριζοσπαστική πολιτικοποίηση της Γενικής Απεργίας στις 20 Φλεβάρη.

Αναμονή και συμβιβασμός ή σύγκρουση και ανατροπή;

31.01.2013 αναδημοσίευση από http://antapocrisis.gr

Ανακοίνωση της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

1. Κα­τα­σκευά­ζε­ται διαρ­κώς το νέο κοι­νω­νι­κό μο­ντέ­λο μιας νέας Ελ­λά­δας φτω­χών, ανέρ­γων, πε­ρι­θω­ριο­ποι­η­μέ­νων, με κι­νέ­ζι­κους μι­σθούς, μέσα στην ΕΕ και με νό­μι­σμα το ευρώ. Μιας Ελ­λά­δας υπο­βαθ­μι­σμέ­νης και έτοι­μης να απο­δε­χθεί ένα διε­θνές ασφυκτι­κό πλαί­σιο. Μια τα­ξι­κή κό­λα­ση για τους ερ­γα­ζό­με­νους και ένας τα­ξι­κός παρά­δει­σος για το ντό­πιο και ξένο κε­φά­λαιο. Συ­νε­χί­ζε­ται, βα­θαί­νει και επε­κτεί­νε­ται η κρίση χρέ­ους του ευ­ρω­παϊ­κού νότου, ενώ εφαρ­μό­ζε­ται πλέον συ­νο­λι­κά στην ΕΕ το νέο δη­μο­σιο­νο­μι­κό σύμ­φω­νο. Συ­γκρο­τεί­ται και θε­σμι­κά -και όχι μόνο πο­λι­τι­κά και οι­κο­νο­μι­κά- η πα­νευ­ρω­παϊ­κή λι­τό­τη­τα στο πλαί­σιο της στρα­τη­γι­κής της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας και της εξό­δου της ευ­ρω­παϊ­κής ηπεί­ρου από τον βάλτο της κρί­σης.

Οδηγού­μα­στε σε επι­στρο­φή σε ένα μα­κρι­νό πα­ρελ­θόν πο­λι­τι­κά, κοι­νω­νι­κά, πο­λι­τι­στι­κά. Το νέο φο­ρο­λο­γι­κό πολ­λα­πλα­σιά­ζει την επί­θε­ση στα με­σο­στρώ­μα­τα και στις δυ­νά­μεις της ερ­γα­σί­ας. Οι φόροι μαζί με τις αυ­ξή­σεις στη ΔΕΗ θα ρου­φή­ξουν από τα ψί­χου­λα του μι­σθού, ενώ οι μι­κρο­κα­τα­θέ­σεις που απέ­μει­ναν δη­μεύ­ο­νται εμ­μέ­σως υπέρ των δα­νει­στών. Οι άνερ­γοι αυ­ξά­νο­νται, κα­τα­στρέ­φο­νται επαγ­γέλ­μα­τα και μηδε­νί­ζο­νται οι προσ­δο­κί­ες όλης της νε­ο­λαί­ας. Οι αυ­το­κτο­νί­ες πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται, το πτω­χο­κο­μείο με­γα­λώ­νει. Εδώ οδή­γη­σε τη χώρα η με­γά­λη ιδέα της με­τα­πο­λί­τευ­σης, η ιδέα του κοι­νού ευ­ρω­παϊ­κού σπι­τιού, του κοι­νού νο­μί­σμα­τος, της «ισχυ­ρής» Ελ­λά­δας.

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ «ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΡΟΦΗ» ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΠΟΥΝΑ*

Σε τούτη την αμφίρροπη στιγμή της αντιπαράθεσης, τούτη την ώρα της ιστορικής καμπής όπου κρίνεται σε σημαντικό βαθμό η ανατροπή του ιδεολογικοπολιτικού ισοζυγίου σε βάρος του κινήματος, των εργατικών αγώνων και των κοινωνικών αντιστάσεων, των ιδεών της Αριστεράς, είναι αναγκαίο να παρθούν από τον ΣΥΡΙΖΑ σημαντικές και τολμηρές αποφάσεις!

Επτά μήνες μετά από τις εκλο­γές του Ιούνη και ιδιαί­τε­ρα μετά την πα­ρα­λα­βή της δόσης και την υπο­γρα­φή του τρί­του μνη­μο­νί­ου από την κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά που σή­μα­νε ταυ­τό­χρο­να την έναρ­ξη μιας λυσ­σα­σμέ­νης επί­θε­σης κατά της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας, του κό­σμου της ερ­γα­σί­ας και της αρι­στε­ράς, προ­κύ­πτει η ανά­γκη για ανα­στο­χα­σμό και επα­να­δια­τύ­πω­ση της γραμ­μής από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Ο Σα­μα­ράς, πα­ρό­τι κι­νεί­ται στο σαθρό έδα­φος της κρί­σης και επι­χει­ρεί να εφαρ­μό­σει ένα πρό­γραμ­μα γε­μά­το αντι­φά­σεις και αστο­χί­ες, όπως ο υφε­σια­κός του χα­ρα­κτή­ρας, ωστό­σο έχει εν­θαρ­ρυν­θεί από τις προ­πα­γαν­δι­στι­κές δυ­να­τό­τη­τες που του έδωσε η σχε­τι­κή επι­τυ­χία της υπο­γρα­φής του τρί­του μνη­μο­νί­ου και η πα­ρα­λα­βή της δόσης και ορ­γα­νώ­νει ένα «δεύ­τε­ρο κύμα» μνη­μο­νια­κής επί­θε­σης, πολύ πιο σκλη­ρό και ξε­κά­θα­ρα στο­χευ­μέ­νο στις ερ­γα­τι­κές και κοι­νω­νι­κές κα­τα­κτή­σεις και στην αρι­στε­ρά.

Η πρό­σφα­τη έκ­θε­ση του ΔΝΤ για την Ελ­λά­δα είναι κυ­νι­κά απο­κα­λυ­πτι­κή και για τις δυ­σκο­λί­ες μα και για τους στό­χους του αστι­κού στρα­το­πέ­δου, σε διε­θνή μά­λι­στα κλί­μα­κα. Ανα­φέ­ρει ως ση­μα­ντι­κό­τε­ρο πρό­βλη­μα στην υλο­ποί­η­ση του προ­γράμ­μα­τος το με­γά­λο πο­σο­στό του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ότι αυτό συ­νε­πά­γε­ται.

Αποκάλυψη σοκ: Από το 1989 υπήρχε η συμφωνία διάλυσης της Ελλάδας

Ένα βαρύ μυστικό που κρατούσε στην καρδιά του επί δεκαετίες, φανέρωσε ο Δημήτρης Παξινός. Από το 1989 υπήρχε η συμφωνία διάλυσης της Ελλάδας.

Ένας εκ των σοβαρότερων λειτουργών στον χώρο της δικαιοσύνης και της μαχόμενης δικηγορίας. Ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, είχε επισκεφθεί το Βελιγράδι μαζί με αντιπροσωπεία του ΔΣΑ το 1989.

Τότε που όλα ήταν ακόμα ρευστά και το Γερμανικό σχέδιο διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας δεν είχε γίνει εμφανές στο βαθμό που εκδηλώθηκε στην συνέχεια.

Σ’ εκείνη την επίσκεψη, άκουσε τον ομόλογο του, πρόεδρο του οικείου δικηγορικού συλλόγου του Βελιγραδίου, απολύτως πεπεισμένο για την λαίλαπα που θα ακολουθούσε.

Του δήλωσε μάλιστα ξεκάθαρα ότι:

“Οι συμφωνίες διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας υπήρχαν και περίμεναν την ώρα. Υπάρχουν όμως και για εσάς!!”

Ίσως αυτό να φάνταζε απίστευτο εκείνον τον καιρό. Σημερα όμως οι εξελίξεις στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή, μόνο ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας δεν το κανουν να ακούγεται. Γι’ αυτό και απαιτείται εθνική ενότητα και εγρήγορση.

Από όλους, όχι από την “αριστερά” ή την “δεξιά” κυβέρνηση. Διότι ο κύριος Παξινός, στο ίδιο του το άρθρο στα Επίκαιρα, δίνει την εξήγηση της κακοδαιμονίας μας: “Όλα αυτά τα χρόνια κατάφεραν να διχάσουν τον Ελληνικό λαό με ιδεοληψίες, νεκραναστάσεις και φαντάσματα, μεταφέροντας σκηνές εμφυλιακών συγκρούσεων, ιδιαίτερα παραμονές εκλογών”.

Οι καταστάσεις απαιτούν να δώσουμε άμεσα ένα τέλος.

ΔΝΤ: Κάναμε λάθος, συγνώμη που σας διαλύσαμε

Πηγή: newsbomb.gr

Με τίτλο «Λιτότητα: Έχουμε κάνει λάθος εφ' όλης της ύλης», το εβδομαδιαίο περιοδικό «Μarianne» δημοσιεύει μεγάλο αφιέρωμα στο «απίστευτο λάθος των ειδικών του ΔΝΤ».

Είναι το πρώτο από τα γαλλικά έντυπα που προσπαθεί να ρίξει φως και να κατανοήσει την έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 3 Ιανουαρίου. Από τα γαλλικά μίντια μόνο το κρατικό κανάλι France2 είχε κάνει μια σύντομη αναφορά, ενώ κατά τα άλλα το θέμα έχει περάσει στα ψιλά της έντυπης δημοσιογραφίας. Στο πολυσέλιδο αφιέρωμα της «Μarianne» γίνεται συνεχής αναφορά στις συνέπειες που έχει υποστεί η Ελλάδα από την επιβολή της λιτότητας που επέβαλαν οι «ειδικοί» του ΔΝΤ και αυτό, όπως λέει, εξ αιτίας ενός λάθος στους υπολογισμούς...

«Πρόκειται για την απίστευτη ομολογία!», γράφουν οι συντάκτες του άρθρου. «Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της μεγάλης κρίσης που κλυδωνίζει τις δυτικές οικονομίες, ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς οικονομολόγους του πλανήτη, ο Ολιβιέ Μπλανσάρ, διευθυντής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, έδωσε στη δημοσιότητα μια μελέτη στην οποία ομολογεί ότι το ΔΝΤ και μαζί του το σύνολο των Ευρωπαίων ηγετών, των υπουργών οικονομίας, της Κομισιόν και της ΕΚΤ, έκαναν σοβαρό λάθος στους υπολογισμούς τους. Υποτίμησαν τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών λιτότητας που επέβαλαν στα υπερχρεωμένα κράτη».

Οι δανειστές απαγορεύουν την αντικατάσταση του κ. Γεωργίου

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013 Πηγή: newsbomb.gr

-Ασπίδα προστασίας τρόικας και Βερολίνου στον Πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ που διώκεται για κακουργήματα. -Πρωτοφανής περιφρόνηση της εθνικής κυριαρχίας και της Δικαιοσύνης από πηγές της Κομισιόν. -Στο κάδρο Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου. Με την πλάτη στον τοίχο ο Σαμαράς.

Οι δανειστές απαγορεύουν την αντικατάσταση του κ. Γεωργίου

Έντονη ενόχληση των δανειστών καταγράφεται ήδη για την ποινική δίωξη που ασκήθηκε, σε βαθμό κακουργήματος, κατά του (ακόμα...) Προέδρου της ΕΛ.ΣΤΑΤ κ. Γεωργίου , σχετικά με την παραποίηση των στοιχείων για το έλλειμμα το 2009 που αποτέλεσε τον καθοριστικό παράγοντα για όσα ακολούθησαν .

Πηγές της Κομισιόν προχώρησαν σε μία πρωτοφανή κίνηση αμφισβήτησης της Ελληνικής Δικαιοσύνης και της ανακριτικής έρευνας. Ούτε λίγο ούτε πολύ, εξέδωσαν και ετυμηγορία, αθωώνοντας τον κ. Γεωργίου και φυσικά τους κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου.

Οι ίδιες πηγές αποφάνθηκαν ότι το ζήτημα είναι ανύπαρκτο και δεν υπάρχει φουσκωμένο έλλειμμα, σπεύδοντας να περάσουν και μήνυμα με την εξής διατύπωση: " Για τη διεθνή κοινότητα, τους 17 εταίρους στην ευρωζώνη,την Κομισιόν και την τρόικα όχι μόνο δεν υφίσταται ζήτημα τεχνητής διόγκωσης των στοιχείων του δημοσιονομικού ελλείμματος αλλά απεδείχθη ότι η τότε εκτίμηση της ΕΛ.ΣΤΑΤ ήταν αρκετά συντηρητική''.

Με πολύ απλά λόγια το μήνυμα που θέλουν να περάσουν είναι ''δεν μας νοιάζει τι λέτε ή τι κάνει η δικαιοσύνη σας. Ισχύει ότι λέμε εμείς''.

Ανοίγει ο δρόμος για παραπομπή ΓΑΠ και Παπακωνσταντίνου!

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013 Πηγή: newsbomb.gr

Τι γνώριζε ο Λοβέρδος και «ξαφνικά» θυμήθηκε το ΔΝΤ;

Ουδείς μέχρι τώρα το έχει αναφέρει…

Ως φαίνεται, το σύστημα των νοικιασμένων γιουσουφακίων των ΜΜΕ της διαπλοκής επιμένει να θέλει να καθορίζει την ατζέντα των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων, μα η μπογιά τους έχει όχι απλά ξεθωριάσει, αλλά εντελώς αχρηστευτεί!

Αλήθεια, η άσκηση κακουργηματικής δίωξης ενάντια στον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, τον εκλεκτό του ΓΑΠ και του Παπακωνσταντίνου, για σκόπιμη αλλοίωση (όχι «μαγείρεμα», μα αλλοίωση) των στατιστικών στοιχείων που είχε ως αποτέλεσμα την «αναγκαστική» προσφυγή της Ελλάδας στον επαχθή μηχανισμό στήριξης και την –επί της ουσίας- εκχώρηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, καθώς βέβαια και τη δυστυχία του ελληνικού λαού, δεν συμπαρασύρει και τους πολιτικούς του πάτρωνες, τον ΓΑΠ και τον Γ. Παπακωνσταντίνου;

Ή μήπως κάποιοι θέλουν να πιστέψουμε πως αυτός ο κύριος (Γεωργίου) μόνος του αποφάσισε να αλλοιώσει στοιχεία, γιατί… έτσι του ήρθε;

ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΗ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ;

Του ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ*

Το ερώτημα ίσως φανεί περίεργο σε όσους τουλάχιστον δεν έχουν παρασυρθεί από την εικονική πραγματικότητα βελτίωσης των οικονομικών δεδομένων που προβάλλουν τα φερέφωνα της κυβέρνησης και των μνημονιακών δυνάμεων. Με τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο στις δημοσκοπήσεις, τις αντιθέσεις να οξύνονται στο εσωτερικό του κυβερνητικού στρατόπεδου, την πλήρη, ουσιαστικά, διάλυση του ΠΑΣΟΚ και τον κλονισμό που προκαλεί η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, η προοπτική μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης με κορμό την σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση φαντάζει ως η λογική διάδοχη λύση στο καταρρέον πολιτικό σκηνικό. Οσοι κραδαίνουν, όπως ο κ. Ψυχάρης (βλ. Βήμα 22/11.2012), το «φάντασμα του 1958», όταν η δυναμική που έφερε την ΕΔΑ στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ εξανεμίστηκε στο διάστημα που ακολούθησε, δείχνουν απλά πόσο επιφανειακά έχουν καταλάβει τη σημερινή συγκυρία. Γιατί σήμερα η Αριστερά, και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει απέναντί της ούτε έναν υπό ανασυγκρότηση δυναμικό κεντρώο σχηματισμό, ούτε την απαρχή του μεταπολεμικού «οικονομικού θαύματος», αλλά ένα διαλυμένο πολιτικό σύστημα και μια κατεστραμμένη από την μνημονιακή λεηλασία χώρα, δυό τάσεις που τροφοδοτούν φυσικά και την δική της δυναμικής. Και που είναι τουλάχιστον απίθανο να αντιστραφούν εντός του έτους όταν συνεχίζονται με αμείωτους, αν όχι εντεινόμενους, ρυθμούς η ύφεση, η ανεργία, η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών και η εξαθλίωση της κοινωνικής πλειοψηφίας. 

Λίστα Λαγκάρντ: «Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας»

Ημερομηνία: 09/01/2013

Του Γιάννη Τόλιου διδάκτορα οικονομικών επιστημών, μέλους της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

Η λίστα Λαγκάρντ δικαιολογημένα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, όχι βέβαια με την οπτική και τις ερμηνείες που προσπαθούν να δώσουν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, εστιάζοντας κυρίως στις ευθύνες ενός προσώπου και συγκαλύπτοντας των κορυφαίων εκπροσώπων της άρχουσας ελίτ (πολιτικής και οικονομικής) ως «παραγωγούς» και «προαγωγούς» των σκανδάλων διαφθοράς. Η λίστα Λαγκάρντ δείχνει, όπως θ’ έλεγε κι ο ισπανός σκηνοθέτης Λουΐς Μπονουέλ, την «κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας».!

Αριστερές φωλιές, τύψεις, πονηριές

Η ΑΥΓΗ Ημερομηνία δημοσίευσης: 16/12/2012

Του Δημήτρη Α. Σεβαστάκη*

Ο κ. Λοβέρδος αυτοτοποθετείται στον σοσιαλδημοκρατικό χώρο. Στην έκταση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία. Στο ίδιο πεδίο με το ΠΑΣΟΚ αλλά και εναντίον του. Ο κ. Λοβέρδος προσπαθεί μια κάρπωση ενός εξ αδιαιρέτου πολιτικού οικοπέδου. Η ιδιότυπη, μετεμφυλιακή Νέα Δημοκρατία του κ. Σαμαρά -τουλάχιστον η επίσημη εκφώνησή της- ορίζεται ως Κεντροδεξιά. Είναι εγκατεστημένη λίγο πιο κει από το οικόπεδο του κ. Λοβέρδου, του κ. Βενιζέλου κ.λπ. Ας μην μιλήσουμε για τις ποικίλες φωλιές αριστερών που πλέκονται διάσπαρτες στον αδυσώπητο νεοφιλελεύθερο «πραγματισμό». Ξεπερασμένες ιδιοκτησίες σε μια πολιτική μπάρα ανύπαρκτη. Εάν έχει αποδομηθεί η παραδοσιακή πολιτική χωροταξία, όπως πιστεύω, εάν η Δεξιά, το Κέντρο και η Αριστερά, αποσυμβολίζουν αντί να προσδιορίζουν, εάν έχουμε ακατάστατες ροές σκέψης, ταξικής συνείδησης, αξιών, αναγκών, συμπεριφορών μέσα στην κοινωνία, εάν μαζικά ανακαθορίζονται οι ταυτότητες μέσα στο πολιτικό σώμα της χώρας, τότε πού βρίσκεται το σημείο τομής ανάμεσα στην αριστερή «συνέπεια» ή «ασυνέπεια» του ΣΥΡΙΖΑ; Σε ποιο πεδίο και με ποια αναλυτικά εργαλεία μπορεί να εντοπίσει κανείς το «περίσσευμα» ή το «έλλειμμα» αριστεροφροσύνης στο νέο, πλατύ, αριστερό, πολιτικό αίτημα;

Το ΚΚΕ και ο φόβος του κόσμου που καταρρέει

Σε μια κρίσιμη στιγμή που ο φόβος αλλάζει στρατόπεδο, το ΚΚΕ ως κομμάτι αυτού του κόσμου των βεβαιοτήτων που καταρρέει, κάνει μια επιλογή επιβίωσης

Του Δημήτρη Γκιβίση

REDNotebook

Οι άνθρωποι που μιλάνε για επανάσταση και ταξική πάλη χωρίς να αναφέρονται

ρητά στην καθημερινή ζωή,

χωρίς να καταλαβαίνουν πως ο έρωτας είναι ανατρεπτικός,

 χωρίς να βλέπουν τη θετικότητα της άρνησης των περιορισμών,

αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα πτώμα στο στόμα τους.

Ραούλ Βανεγκέμ

Ομολογώ ότι δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι σχετικά με το ΚΚΕ. Την αφορμή, ωστόσο, μου έδωσε η φράση της Αλέκας Παπαρήγα, στην εκδήλωση της Θεσσαλονίκης για τα 94 χρόνια του κόμματος: «η διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ», δήλωσε, «είχε ολόκληρες φράσεις αντιγραφή από θέσεις ακόμα και ορολογίες (sic) του ΚΚΕ» [1].

Μια φράση πραγματικά εντυπωσιακή, αφού είναι ενδεικτική όχι μόνο του πολιτικού αδιέξοδου, αλλά κυρίως του φόβου στον οποίο βρίσκεται πλέον ο Περισσός. Δεν θα σχολιάσω περισσότερο την έμμεση ομολογία της γ.γ. ότι οι θέσεις του ΚΚΕ αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία και ότι το κόμμα ενοχλείται από την αντιγραφή του copyright. Θα πω μόνο ότι προκαλεί θλίψη η εικόνα μιας αριστεράς που φετιχοποιεί λογικές ιδιοκτησίας, λογικές δηλαδή που παραπέμπουν στα καθορισμένα όρια μιας ιδιωτικής σφαίρας και όχι ενός ανοιχτού πολιτικού κόμματος.

Πολυκοσμία

Roger de La Fresnaye, «Οι λουόμενοι», 1912

ΕΝΘΕΜΑΤΑ 9 Δεκεμβρίου 2012

του Μάκη Κουζέλη

Πολύς κόσμος στην πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Κανένας που γνωρίζει αυτό τον «χώρο» από παλιότερα δεν θα φανταζόταν ένα στάδιο γεμάτο συνέδρους! Δείχνει πώς άλλαξε ο «χώρος», πώς έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, πώς επανασύνδεσε απομακρυσμένους, πώς κινητοποίησε και πάλι όσους είχαν απογοητευτεί από το περιθώριο των μικρών ποσοστών, τι σήμανε η πειστική διεκδίκηση της εξουσίας για την Αριστερά, για τις δυνάμεις της εργασίας. Κανείς πράγματι δεν θα φανταζόταν πως στις πλαϊνές αίθουσες, εκεί όπου παλιότερα γίνονταν τα συνέδρια, τώρα με δυσκολία θα χωρούσαν οι «τάσεις» και οι «συνιστώσες».

Πολύς κόσμος παντού, σε μια πρωτοφανή για τη μετεμφυλιακή ελληνική Αριστερά ταυτόχρονη συνύπαρξη εργασιών συνδιάσκεψης, συνεδριάσεων οργάνων και ομάδων, συζητήσεων, «πηγαδιών» κάθε μεγέθους, σχολιασμών και αντιπαραθέσεων. Πολύς δραστήριος, προβληματισμένος αλλά και χαρούμενος κόσμος, κόσμος έτοιμος να δράσει, να συμβάλει, να συμμετάσχει, κόσμος εν αναμονή εξελίξεων, κόσμος που επιδιώκει και προετοιμάζει εξελίξεις.

Συνδιάσκεψη ΣΥΡΙΖΑ: Ο κίνδυνος της δεξιάς στροφής και η αριστερή αντιπολίτευση

 

Πάνος Κοσμάς | 06.12.2012

Rproject      

Μια πρώτη πολιτική αποτίμηση

«Κα­νείς σο­βα­ρός επεν­δυ­τής δεν θα ανα­λά­βει το μα­κρο­πρό­θε­σμο επι­χει­ρη­μα­τι­κό ρίσκο της πα­ρα­γω­γι­κής επέν­δυ­σης σε μια χώρα όπου την ιδιω­τι­κή πρω­το­βου­λία δεν την εκτο­πί­ζει το κρά­τος και η δη­μό­σια πα­ρέμ­βα­ση, αλλά το καρ­τέλ της δια­πλο­κής. Το οποίο λει­τουρ­γεί σε κα­θε­στώς από­λυ­του προ­στα­τευ­τι­σμού από το πο­λι­τι­κό κα­τε­στη­μέ­νο. Νέ­με­ται τα ανα­πτυ­ξια­κά κον­δύ­λια. Νο­θεύ­ει τους κα­νό­νες της αγο­ράς. Και απο­τρέ­πει τις πα­ρα­γω­γι­κές πρω­το­βου­λί­ες.

Και γι’ αυτό, κα­νείς σο­βα­ρός πο­λι­τι­κός ανα­λυ­τής δεν πι­στεύ­ει ότι μπο­ρούν να βγά­λουν τη χώρα από τον γκρε­μό εκεί­νες οι πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις που την έρι­ξαν σ’ αυτόν».

Αυτά τα λόγια -με­τα­ξύ πολ­λών άλλων, ανά­λο­γου πε­ριε­χο­μέ­νου- εκ­φω­νού­σε προς τις «πα­ρα­γω­γι­κές τά­ξεις της χώρας», δη­λα­δή προς τους επι­χει­ρη­μα­τί­ες, ο επι­κε­φα­λής της Κ.Ο. του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αλέ­ξης Τσί­πρας από το βήμα του 23ου Συ­νε­δρί­ου του Ελ­λη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κού Επι­με­λη­τη­ρί­ου, την Τρίτη 4 Δε­κεμ­βρί­ου. Δύο μέρες νω­ρί­τε­ρα, την Κυ­ρια­κή 2 Δε­κεμ­βρί­ου, μια ευ­ρεία πλειο­ψη­φία δυ­νά­με­ων (τά­σε­ων, συ­νι­στω­σών και ανέ­ντα­χτων) υπό τον ίδιο τον Αλέξη Τσί­πρα επι­τέ­θη­κε βίαια στην Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα κα­τα­λο­γί­ζο­ντάς της δια­σπα­στι­κές επι­λο­γές και «άκαι­ρες ρή­ξεις», υπερ­ψή­φι­σε τα ει­ση­γη­τι­κά κεί­με­να, κα­τα­ψή­φι­σε τις δύο βα­σι­κές τρο­πο­λο­γί­ες για το ευ­ρώ-χρέ­ος και για την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς, ενώ το προ­ε­δρείο της Συν­διά­σκε­ψης αρ­νού­νταν να θέσει σε ψη­φο­φο­ρία τρο­πο­λο­γί­ες στη δια­κή­ρυ­ξη και εναλ­λα­κτι­κό κεί­με­νο στην πο­λι­τι­κή από­φα­ση.