ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

 

Χρέος τα πρώτα 5.000 χρόνια   David Graeber

Λίγες μέρες πριν την ομιλία του David Graeber στην Αθήνα στο Σάββατο 2 Ιουνίου στο Ε.Μ.Πολυτεχνείο στις 20.30 στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Occupy Planet Earth παρουσιάζουμε εδώ μερικές από τις βασικές ιδέες του σχετικά με την Ιστορία του Χρέους.

Ο ανθρωπολόγος David Graeber λέει ότι μονάχα διαμέσου μιας γενικής ιστορικής κατανόησης του χρέους και της σχέσης του με τη βία, μπορούμε να εκτιμήσουμε την εποχή μας που τώρα γεννιέται. Εδώ προσπαθεί να καλύψει το ιστορικό μας κενό.

Απάντηση της ΚΟΕ σε σχόλιο της εφημερίδας «Πριν»

Το σχόλιο του «Πριν»:

Δεν βιάζεται πλέον η ΚΟΕ να φύγει η χώρα από την ΕΕ

«Το σύνθημα για έξοδο από την ευρωζώνη δεν είναι πλέον στις προτεραιότητες και τις άμεσες διεκδικήσεις της ΚΟΕ» δηλώνει ευθαρσώς η κομμουνιστική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια απολογητική ανακοίνωση - απάντηση στις ...κατηγορίες συστημικών κύκλων για την αφίσα του 2010 που καλούσε σε έξοδο από την ευρωζώνη! Πλέον «αγωνιζόμαστε ενάντια στο ειδικό καθεστώς στην Ελλάδα και στο σάπιο πολιτικό σύστημα που το υπηρετεί», συνεχίζει η ΚΟΕ, η οποία κάνοντας κωλοτούμπα εγκαλεί το «γερμανικό παράγοντα, που οδηγεί την Ελλάδα στο προθάλαμο της εξόδου από το ευρώ» και συντάσσεται με το στρατόπεδο των «πολέμιων» της ...κατοχικής δραχμής. Τελικά η «παρέμβαση στον ΣΥΡΙΖΑ» οδηγεί στον ευνουχισμό των πιο ριζοσπαστικών τάσεων.

27/05/2012

Το χρέος, η ζωή και η κακή οικονομία. Ένας άκαιρος έπαινος του χρέους

του Yann Moulier - Boutang  Από: nomadic universality

Τα πλεονεκτήματα των υπέρογκων χρεών

«Αν χρωστάς δέκα χιλιάδες λίρες, έχεις ένα πρόβλημα με την τράπεζα· αν χρωστάς δέκα εκατομμύρια λίρες, η τράπεζα έχει ένα πρόβλημα με σένα». Αυτός ο ωραίος κανόνας του Κέινς είναι καθολικός. Ίσχυε τότε για το γερμανικό χρέος που προέκυψε από τη συνθήκη των Βερσαλλιών (τις επανορθώσεις), αυτό το γερμανικό χρέος το οποίο δηλητηρίασε τις διεθνείς σχέσεις από το 1922 μέχρι το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που ήταν γνήσιο τέκνο του. Όσο μεγαλύτερο είναι το χρέος, τόσο λιγότερο είναι πιθανό να χρειαστεί να το αποπληρώσεις στο σύνολό του. Σήμερα έχουμε μεταφράσει την κεϋνσιανή διαπίστωση με το απόφθεγμα too big to fail (υπερβολικά μεγάλες για να χρεωκοπήσουν) σε σχέση με τις πολύ μεγάλες τράπεζες μετά την οδυνηρή εμπειρία της κατάρρευσης της Λέμαν Μπράδερς το 2008. Την ασυλία που εξασφαλίζει αυτός ο κανόνας, που δεν είναι μακριά από το quia nominor leo (επειδή εγώ ο λέων φτιάχνω τους νόμους), οι οικονομολόγοι, με τη συνήθη γελοιότητά τους, την αποκαλούν «ηθικό κίνδυνο», επειδή το να πουν τα σύκα σύκα τούς είναι κάτι αδύνατο. Προτιμούν να λένε ότι η οικτρή αποτυχία της χρηματοπιστωτικής ρύθμισης οφείλεται σε αυτό το λάθος σήμα που στάλθηκε στην αγορά (δηλαδή στις αίθουσες συναλλαγών των τραπεζών, οι οποίες πραγματοποιούν γενικώς πάνω από το μισό των κερδών των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων).

«Ευρώ ή δραχμή;» «Ναι». Για μια πολιτική του διχασμένου υποκειμένου

 του Άκη Γαβριηλίδη Από: nomadic unversality

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6^ης Μαΐου, υπήρξε ένας θρίαμβος της απεδαφικοποίησης και της εξόδου. Σε σχέση με όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, σημειώθηκε ένα πραγματικό μεταναστευτικό ρεύμα ψηφοφόρων από τα δύο τέως μεγάλα κόμματα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Αμέσως μετά το πρώτο σοκ, οι δυνάμεις της σταθερότητας και της «ευθύνης» άρχισαν χωρίς καθυστέρηση την προσπάθεια να επανεδαφικοποιήσουν αυτή τη νομαδική τάση, να απλουστεύσουν την πολυπλοκότητά της και να τη μεταφράσουν σε οικεία γι’ αυτές ιδιώματα και διλήμματα.

Ταρίκ Αλί: Αν ήμουν στην Ελλάδα, θα ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ

 Η ΑΥΓΗ Ημερομηνία δημοσίευσης: 31/05/2012

Την αμέριστη στήριξή του στον ΣΥΡΙΖΑ έδωσε ο συγγραφέας, κινηματογραφιστής και αγωνιστής της Αριστεράς Ταρίκ Αλί μιλώντας σε δύο εκδηλώσεις του ΝΑΡ και της ΝΚΑ στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Ο ίδιος χαρακτήρισε ως πολύ κρίσιμες τις επερχόμενες εκλογές για την πορεία της Ευρώπης και τόνισε ότι το αποτέλεσμά τους θα επηρεάσει τη συνέχεια της ιστορίας. Μάλιστα είπε ότι αν στις εκλογές στις 17 Ιουνίου η Αριστερά κερδίσει, αυτό θα συνιστά νίκη για όλη την Αριστερά στην Ευρώπη ενώ αν χάσει, η κατάσταση θα χειροτερεύει συνεχώς.

Τάρικ Αλι: Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα σοκ για τις ελίτ της Ευρώπης»

Συνέντευξη του Τάρικ Αλι στο Red Notebook

Ο Τάρικ Άλι δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Μια από τις πιο σημαντικές φιγούρες διανοουμένων και αγωνιστών της δεκαετίας του ’60, συγγραφέας, κινηματογραφιστής και δοκιμιογράφος στα σημαντικότερα περιοδικά της Νέας Αριστεράς, παραμένει ένας από τους πιο δραστήριους υπερασπιστές των αντικαπιταλιστικών και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων όπου γης. Αυτές τις μέρες βρέθηκε στην Ελλάδα, προσκεκλημένος του ΝΑΡ και της νΚΑ για δύο εκδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τον συναντήσαμε στη Λέσχη των «Αναιρέσεων» λίγο πριν από την ομιλία του στο Πολυτεχνείο και είχαμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε μαζί του για όσα απασχολούν όλους μας αυτές τις μέρες: για την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ και την προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, το τοπίο στην Ευρώπη, την άνοδο της ακροδεξιάς και τη μαζική επανοικειοποίηση της πολιτικής από τα κινήματα στον αραβικό κόσμο, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ TARIQ ALI ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 Ταρίκ Αλί: Ελπίδα για την Ευρώπη μια αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα

Alterthess

Ως μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές για την Ευρωπαϊκή ιστορία μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο χαρακτήρισε την περίοδο αυτή που ζούμε ο συγγραφέας και αγωνιστής της Αριστεράς Ταρίκ Αλί, τονίζοντας παράλληλα ότι το αποτέλεσμα των εκλογών της 17 Ιούνη στην Ελλάδα θα επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την «συνέχεια της ιστορίας». Ο Ταρίκ Αλί μιλώντας χθες σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο στα πλαίσια της προφεστιβαλικής εκδήλωσης του ΝΑΡ «Αναιρέσεις», δήλωσε ότι οι πολίτες αυτής της χώρας βρίσκονται αντιμέτωποι με μία πολύ κρίσιμη απόφαση, καθώς όπως είπε, «αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα δεν έχει συμβεί ακόμα σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα»

Ο εξτρεμισμός του πολιτικού Κέντρου - Συνέντευξη του Ταρίκ Αλί

Στην πιο κρίσιμη καμπή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο βαίνει η Ευρώπη, εκτιμά ο συγγραφέας Ταρίκ Αλί σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή»

Αναδημοσίευση.- www.kathimerini.gr

Συνέντευξη στον Πέτρο Παπακωνσταντίνου

Τακτικός αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας Guardian και εξαιρετικά δημοφιλής στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, όπως μαρτυρούν τα τουλάχιστον έντεκα βιβλία του (μυθιστορήματα, ιστορικά και πολιτικά δοκίμια) που κυκλοφορούν στη χώρα μας, ο Βρετανοπακιστανός συγγραφέας Ταρίκ Αλί είναι μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες προσωπικότητες της διεθνούς Αριστεράς. Πρόεδρος της φοιτητικής ένωσης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, την ταραγμένη δεκαετία του 1960, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαδηλώσεις εναντίον του πολέμου των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, για να εμπνεύσει τους Rolling Stones σε ένα από τα πιο πολιτικοποιημένα τραγούδια τους, το «Street Fighting Man». Γνωρίστηκε με τον Τζον Λένον, τον ριζοσπάστη ηγέτη των μαύρων της Αμερικής Μάλκολμ Χ και βρέθηκε στη Βολιβία τον καιρό της σύλληψης και της δολοφονίας του Τσε Γκεβάρα. Παρακολούθησε από κοντά την άνοδο της Αριστεράς στη Λατινική Αμερική και γνωρίστηκε προσωπικά με τους ηγέτες της Κούβας, της Βενεζουέλας και της Βολιβίας, Φιντέλ Κάστρο, Ούγκο Τσάβες και Εβο Μοράλες αντίστοιχα, στους οποίους αφιέρωσε το βιβλίο του «Οι πειρατές της Καραϊβικής».

Το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, γροθιά στο μαχαίρι της Μέρκελ

30.05.2012
13:02

Την ακύρωση των Μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων, και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, εισηγείται στο νέο του οικονομικό πρόγραμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, προτείνοντας παράλληλα ένα Εθνικό Σχέδιο για την ανάπτυξη με εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών οικονομικών τομέων αλλά και κατάργηση των χαρατσιών, και σταδιακή αύξηση μισθών και συντάξεων.

Διακήρυξη της ΚΟΕ για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου

Ούτε βήμα πίσω: Μνημόνια-τρόικα ΤΕΛΟΣ!

Ο λαός μπορεί τα πάντα!

Ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ

Ένα ακόμα «ΟΥΣΤ», ένα ακόμα βήμα!

Στις 6 Μαΐου ο ελληνικός λαός μίλησε δυνατά και ξεκάθαρα: Γκρέμισε τον δικομματισμό, έτσι ώστε η εναλλαγή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν λειτουργεί πια. Τιμώρησε τα μνημονιακά κόμματα: η ΝΔ από το στόχο της αυτοδυναμίας έπεσε στο 18%, το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε στα ποσοστά του 1974, το ΛΑΟΣ έμεινε εκτός Βουλής μαζί με την υπερμνημονιακή Ντόρα. Άφησε το πολιτικό σύστημα σε πλήρη αμηχανία και χωρίς εύκολες εφεδρείες και διεξόδους. Ανέδειξε ένα πολιτικό ρεύμα που προσδοκά λύσεις εδώ και τώρα σε λαϊκή κατεύθυνση, και απαιτεί ρήξεις με τα μνημόνια και την τρόικα. Δημιούργησε μια τεράστια αναταραχή στα κέντρα ισχύος εντός της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, στερώντας τους τον απόλυτο πολιτικό έλεγχο. Τα πράγματα, λοιπόν, άλλαξαν. Επιβλήθηκε ένας πιο ευνοϊκός συσχετισμός δύναμης ανάμεσα στο λαό και τις δυνάμεις της αστικής τάξης και των ευρωκρατών, αλλά και άνοιξε η δυνατότητα για αλλαγές σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Βρισκόμαστε επομένως σε μια εντελώς καινούρια κατάσταση, όπου έχουν τροποποιηθεί συσχετισμοί και νέα καθήκοντα ξεπροβάλλουν.

 

Αντικαπιταλιστικη Πολιτικη Ομαδα Το κοινωνικό ρεύμα της δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ

Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη μια πολύ σημαντική διαδικασία μέσα στην κοινωνία, που τείνει να επαληθεύσει την περιγραφή της Ελλάδας ως αδύναμου κρίκου της ευρωπαϊκής κρίσης, διεκδικώντας παράλληλα να θέσει τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια πανευρωπαϊκή «άνοιξη» των λαών και της Αριστεράς.

Η δραματική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα έχει πραγματικά χαρακτηριστικά ιστορικής πρωτοτυπίας. Ο παλιός δικομματισμός (και κυρίως το ΠΑΣΟΚ) καταρρέει, ενώ ένα κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε λίγους μήνες μεγεθύνει την κοινωνική του ακροαματικότητα από το 4% σε αξιωματική αντιπολίτευση και  αμέσως διεκδικεί την κυβέρνηση.

Το επίμονο κάλεσμα για συμπαράταξη του λαού και της Αριστεράς, το σύνθημα για «κυβέρνηση της Αριστεράς» και το πρόταγμα της ανατροπής του μνημονίου και της λιτότητας λειτούργησαν καταλυτικά, ώστε να πυροδοτηθεί και να εκδηλωθεί μαζικά και ορμητικά ένα «κοινωνικό φαινόμενο».

 

Ομάδα Ρόζα: “Να σηκώσουμε το γάντι που μας ρίχνει η Ιστορία”

 Η Ομάδα Ρόζα (συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ) για το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μάη και τη μετεκλογικη στάση του ΣΥΡΙΖΑ  

Οι εκλογές της 6ης Μάη έστειλαν τέσσερα βασικά μηνύματα:

1. Το Μνημόνιο και οι πολιτικοί εκφραστές του έχουν απονομιμοποιηθεί στην πλειοψηφία της κοινωνίας. Το προφανές αδιέξοδο της ακολουθούμενης πολιτικής, η πτώχευση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, οι μεγάλες λαϊκές αντιστάσεις, η ανυποχώρητη στάση της Αριστεράς και η σήψη του αστικού πολιτικού προσωπικού οδήγησαν στη συντριβή των μνημονιακών δυνάμεων.

2. Το δικομματικό πολιτικό σύστημα, έτσι όπως διαμορφώθηκε στη Μεταπολίτευση, πνέει τα λοίσθια. Είναι προφανές ότι είμαστε στη φάση της μετάβασης σε έναν καινούργιο πολιτικό χάρτη, όπου θα διαμορφωθούν καινούργιες πολιτικές εκφράσεις των κοινωνικών ομάδων.

ΣΛΑΒΟΙ ΖΙΖΕΚ: ΣΩΣΤΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΟΥΣ!

ΣΥΡΙΖΑ: Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΠΟΥ ΟΡΘΩΝΕΙ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΛΟΒΕΝΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΣΤΟ «LONDON REVIEW OF BOOKS»*

Φανταστείτε μια σκηνή δυστοπικής ταινίας που περιγράφει την κοινωνία μας στο κοντινό μέλλον. Φύλακες με στολές περιπολούν μισο-ερειπωμένους δρόμους του κέντρου την νύχτα, για κυνήγι μεταναστών, εγκληματιών και αλητών. Αυτοί που βρίσκουν είναι άγρια κακοποιημένοι. Αυτό που μοιάζει με ευφάνταστη Χολιγουντιανή εικόνα είναι πραγματικότητα στην Ελλάδα του σήμερα. Την νύχτα, αυτόκλητοι προστάτες με μαύρες μπλούζες της νέο-φασιστικής Χρυσής Αυγής που αρνείται το Ολοκαύτωμα – η οποία κέρδισε το 7% των ψήφων στον τελευταίο γύρο των εκλογών, και είχε την στήριξη, όπως λέγεται, από το 50% της αστυνομίας της Αθήνας – περιπολούν τους δρόμους και ξυλοκοπούν κάθε μετανάστη που βρίσκουν μπροστά τους: Aφγανούς, Πακιστανούς, Αλγερινούς. Οπότε, κάπως έτσι αμύνεται η Ευρώπη την άνοιξη του 2012.

Η χώρα πεδίο σύγκρουσης και αναδιάταξης διεθνών ισορροπιών

ΠΗΓΗ: ΔΡΟΜΟΣ

Του Ρούντι Ρινάλντι    29 3 2012

Δεν είναι μόνο οι φόβοι των φαινομένων ντόμινο που μπορεί να ανησυχούν τα διάφορα διεθνή κέντρα και τις ισχυρές χώρες. Δεν είναι απλά το ζήτημα των οικονομικών αναταράξεων ή κλυδωνισμών που τροφοδοτεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Η χώρα μας έχει βρεθεί στο επίκεντρο διεθνών διεργασιών-ανταγωνισμών και είναι λάθος να φαντάζεται κανείς έναν αυτόματο πιλότο που οδηγεί τις εξελίξεις, ανεξάρτητα από παρεμβολές, «παίκτες», στρατηγικές, τακτικές, παγίδες, αναδιατάξεις, νέες συμμαχίες, προκλήσεις, διπλά παιχνίδια και ένταση της δράσης πάσης φύσεως μηχανισμών.

 

ΑΘΛΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ

 «ΜΕΛΕΤΗ» ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΕ

Κι ενώ δεν έχει κατακάτσει ο κουρνιαχτός από τον τρομοκρατικό πόλεμο που ασκούν ευρωπαϊκοί και διεθνείς τραπεζικοί και χρηματιστηριακοί κύκλοι σε σχέση με τις συνέπειες της εξόδου της χώρας από το ευρώ, τη σκυτάλη παίρνει σήμερα η Εθνική Τράπεζα δίνοντας στη δημοσιότητα μελέτη η οποία αναφέρεται εκτενώς και αναλυτικά στις «καταστροφικές» συνέπειες μιας τέτοιας εξόδου.

Η μελέτη αυτή, εν μέσω των συνεχών καθημερινών πολιτικών παρεμβάσεων και απειλών από τις ευρωπαϊκές και διεθνείς πολιτικοοικονομικές ελίτ, συνιστά ουσιαστικά ένα ακόμα μέσο για την επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού ενόψει των επικείμενων εθνικών εκλογών, αλλά και επιδιώκει εκ των προτέρων να καταργήσει κάθε δυνατότητα όποιας διαπραγμάτευσης με τις ευρωπαϊκές ηγεσίες.

Όσο οι δυνάμεις του εγχώριου και διεθνούς κατεστημένου διαπιστώνουν  ότι ο λαός αντιστέκεται στην άθλια προπαγάνδα και την επιχείρηση τρομοκρατήσής του, γυρίζοντας αποφασιστικά την πλάτη στις μνημονιακές δυνάμεις λιτότητας, ανεργίας και απόλυτης κοινωνικής εξαθλίωσης, τόσο θα εντείνουν τον ακήρυχτο τρομοκρατικό πόλεμο. Ας τους δώσουμε στις 17 Ιούνη μια ακόμα ηχηρή ανταπάντηση!  

Οι δυο ρεαλισμοί και η πιθανότητα του ΣΥΡΙΖΑ

του Νικόλα Σεβαστάκη

27 Μαΐου 2012

Νταβίντ Μπουρλιούκ, «Μελαγχολικό φεγγάρι», 1913

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πιθανότητες να είναι πρώτη πολιτική δύναμη στις εκλογές του Ιουνίου. Ακόμα όμως και αν δεν συμβεί αυτό, το γεγονός ότι ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας στρέφεται προς μια δύναμη της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει ιδιαίτερη σημασία. Το λέω αυτό αναλογιζόμενος κυρίως τις δύο, μάλλον χοντροκομμένες, «εξηγήσεις» για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως τις προτείνουν οι αντίπαλοί του εδώ και πολλές μέρες. Την εξήγηση που μιλά για «αυταπάτη των απελπισμένων», αλλά και την άλλη υπόθεση, αυτή της νοσταλγίας για κάποια φιλόστοργη παλαιοπασοκική μήτρα. Αμφισβητώ αυτές τις εύκολες προσεγγίσεις, μένοντας απλώς σε ένα και μόνο δεδομένο της κατάστασης: στο ότι οι άνθρωποι που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 6ης Μαΐου προέρχονται κατά κανόνα από τις λεγόμενες παραγωγικές ηλικίες και τις μεγάλες πόλεις. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πρόκειται ακριβώς για κόσμο ο οποίος ένιωσε και νιώθει πάντα στο σαρκίο του τις δραματικές μεταβολές στην εργασία, τις ανατροπές της καθημερινότητας, την μετάλλαξη των συνθηκών ζωής. Κάτι δηλαδή τελείως διαφορετικό από την αργόσχολη τάξη, την οποία κατακεραυνώνουν ο Πάγκαλος και άλλοι. Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται, αντίθετα, στην κόψη του πικρού ενήλικου ρεαλισμού. Έχει ζήσει και την άνοδο και πτώση των παραμυθητικών εξάρσεων των προηγούμενων τριών δεκαετιών. Γι’ αυτό και προσεγγίζει τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και κάθε «πολιτική προσφορά» διατηρώντας τις αμφιβολίες του, με χίλια-δυο ερωτήματα, με ανησυχίες και δεύτερες σκέψεις. Όχι μόνο λόγω των μοχθηρών πρωτοσέλιδων και της αρνητικής φημολογίας, αλλά γιατί οι άνθρωποι έχουν κουραστεί και είναι πλέον αθεράπευτα καχύποπτοι. Στην περίπτωση αυτή δεν δίνει τον τόνο κανένας συναισθηματικός λυρισμός. Αυτός αφορά κυρίως τον «μέσα κόσμο» της ριζοσπαστικής Αριστεράς, και όχι το νέο ακροατήριό της. Δεν ισχύει όμως και η ρηχή ιδιοτέλεια της προσδοκίας για κάποια επιστροφή στην «παλιά ευημερία». Γιατί οι περισσότεροι ξέρουν πολύ καλά τι έχει παρακμάσει και τι δεν μπορεί να νεκραναστηθεί. Έχουν συναίσθηση, έστω θολή και ανεπαρκώς «κοστολογημένη» όπως θα έλεγαν στο ΣΚΑΪ, ότι τα διάφορα συμβόλαια με τον λαό του παρελθόντος κατέπεσαν, μαζί με τις μορφές κράτους και οικονομίας που φτιάχτηκαν υπό το κράτος του δικομματισμού.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ 4ΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ

Το μέλλον των εργαζόμενων στην Ευρώπη θα κριθεί στην Ελλάδα

Ανακοίνωση της Τέταρτης Διεθνούς για την κατάσταση στην Ελλάδα  

Εδώ και δύο χρόνια ο ελληνικός λαός αγωνίστηκε κατά της λιτότητας που επιβλήθηκε από την Τρόικα (το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Μετά από δεκαεπτά 24ωρες γενικές απεργίες, μαζικές διαδηλώσεις και καταλήψεις πλατειών από τους αγανακτισμένους, μετά από καταλήψεις εργασιακών χώρων, ο ελληνικός λαός στις εκλογές της 6ης Μάη καταψήφισε κατά 60% τα κόμματα που αποδέχθηκαν τα μνημόνια που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, και έδωσε 37% σε κόμματα που βρίσκονται στα αριστερά του αντικοινωνικού φιλελευθερισμού του ΠΑΣΟΚ.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΥΡΩ Η ΔΡΑΧΜΗ ΚΑΙ Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

 Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*

Οι προσπάθειες εκφοβισμού του ελληνικού λαού με την προβολή εκβιαστικών διλημμάτων και στόχο την κάμψη του αγωνιστικού ηθικού δείχνουν τον πανικό των δυνάμεων του δικομματισμού και της υπερεθνικής ελίτ μπροστά στη ραγδαία άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Αιχμή του δόρατος το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», το οποίο χρησιμοποιούν ως βασικό μοχλό πίεσης.

Ωστόσο «ο βασιλιάς είναι... γυμνός».! Ακόμα και αν προς στιγμήν θέταμε την Ελλάδα εκτός «κάδρου», η ζωή καθαρά δείχνει ότι το οικοδόμημα της Ευρωζώνης και του ενιαίου νομίσματος (ευρώ) ενέχει πρόβλημα βιωσιμότητας, ενώ η λειτουργία του «παράγει» αδιαλείπτως ελλείμματα για τις αδύναμες οικονομίες και πλεονάσματα στις ισχυρές και, αντί για σύγκλιση οικονομιών, έχουμε απόκλιση και ακραίες πολιτικές λιτότητας σε όφελος τραπεζιτών και τοκογλύφων.

Ταυτόχρονα η πολιτική των «Μνημονίων» δεν λύνει ούτε τη βιωσιμότητα του χρέους, ούτε την ανάπτυξη, ούτε την απασχόληση, αλλά οδηγεί λαούς και εργαζόμενους στο «κοινωνικό νεκροταφείο». Κατά συνέπεια θα ήταν πιο ρεαλιστικό και συνετό για τις κυρίαρχες υπερεθνικές ελίτ να επαναξετάσουν το οικοδόμημα της ΟΝΕ αποτρέποντας τις συνέπειες μιας άτακτης κατάρρευσης της Ευρωζώνης. 

ΣΥΡΙΖΑ: «ΠΟΛΥΓΛΩΣΣΙΑ»; «ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ»; Ή ΚΙΝΔΥΝΟΙ «ΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ» ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗΣ;

 Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ISKRA

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκ των πραγμάτων είναι στην αιχμή μιας μεγάλης ιστορικής σύγκρουσης με την Ελλάδα της τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ), των μνημονίων, την Ελλάδα του μεγάλου αστικού κατεστημένου και των βρώμικων διευθυντηρίων της ΕΕ και της αμερικάνικης «παγκοσμιοποίησης».

Και δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να δώσει μια τιτάνια μάχη για την οποία δεν είναι ο ίδιος επαρκώς προετοιμασμένος, δεν διαθέτει ισχυρούς εγχώριους και ιδιαίτερα ευρωπαϊκούς συμμάχους, ενώ το επίπεδο του ελληνικού και ευρωπαϊκού εργατικού κινήματος βρίσκεται κάτω (και σε ορισμένες περιπτώσεις πολύ κάτω) από τις απαιτήσεις.

Στα παραπάνω να προσθέσουμε και το εντυπωσιακό παράδοξο, πως μέχρι τώρα δεν υπάρχει όχι μόνο συνεργασία αλλά σχεδόν ούτε στοιχειώδης αλληλεγγύη ανάμεσα στις δυνάμεις της κομμουνιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι περισσότερες των οποίων προεξοφλούν την «προδοσία» του ΣΥΡΙΖΑ και στέκονται ήδη εχθρικά απέναντί του!

Η Μαρξιστική Φιλοσοφία (απόσπασμα)

 του Δημήτρη Πατέλη

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

….Η σχέση θεωρίας-πράξης που σε συνθήκες κεφαλαιοκρατίας, αλλά και γενικότερα ταξικής κοινωνίας, χαρακτηρίζεται από την αντίθεσή τους, ως αποτέλεσμα του οντολογικού διαχωρισμού ύλης-πνεύματος, του υποδουλωτικού καταμερισμού ανάμεσα στη χειρωνακτική και στην πνευματική εργασία, δεν ήταν πάντοτε η ίδια αλλά μεταβλήθηκε και αυτή κατά την κοινωνική εξέλιξη.

Tα χαρακώματα των Μερκολάντ και τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ

 Του Παπουλή Κώστα

Στην Ελλάδα εφαρμόζεται ένα σαρωτικό,  αντικοινωνικό,  οικονομικό πρόγραμμα, περικοπής των δημόσιων δαπανών και διάλυσης του κράτους πρόνοιας, ιδιωτικοποιήσεων, απορρύθμισης της αγοράς εργασίας κ.λπ.. Το πρόγραμμα αυτό είναι η συνηθισμένη, τραγική και νεοφιλελεύθερη  «συνταγή» του Δ.Ν.Τ., σε όλες τις  χώρες που παρεμβαίνει. Η μεγάλη διαφορά, που το μετατρέπει σε πιο αποκρουστικό στην Ελλάδα -όπως και στην Αργεντινή- από αλλού, και απόλυτα αποτυχημένο, είναι ότι δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα και έτσι το Δ.Ν.Τ., δεν μπορεί να κάνει και υποτίμηση, που  αλλιώς θα είχε πραγματοποιήσει αμέσως. Η υποτίμηση,  αυξάνει το προϊόν και την απασχόληση μεταφέροντας πιέσεις της οικονομίας στο εξωτερικό. Όμως εδώ, όλο το βάρος της πολιτικής της προσαρμογής μεταφέρεται στις πλάτες του ελληνικού λαού, στους μισθούς, στο κοινωνικό κράτος και στη θάλασσα της ανεργίας,  μέσω της λεγόμενης πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης.

Απόφαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού της ΑΚΟΑ (19-20 Μαΐου)

 Η μεγάλη νίκη της ριζοσπαστικής αριστεράς

Το περασμένο Σαββατοκύριακο (19-20 Μαΐου) πραγματοποιήθηκε το Πανελλαδικό Συντονιστικό της ΑΚΟΑ με θέματα τον απολογισμό του εκλογικού αποτελέσματος της 6ης Μαΐου και την οργάνωση του αγώνα που καλούμαστε να δώσουμε την επόμενη περίοδο. Η συμμετοχή των μελών του Συντονιστικού ήταν μεγάλη και οι παρεμβάσεις τους καίριες. Την Κυριακή συζητήθηκε και ψηφίστηκε ομόφωνα η απόφαση του Συντονιστικού, την οποία και δημοσιεύουμε ολόκληρη. 

ΠΑΡ΄ΟΛΑ ΟΣΑ: ΨΗΦΟ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

 Του ΕΥΤΥΧΗ ΜΠΙΤΣΑΚΗ*

Η ελπίδα για έξοδο από την κρίση, το πρόγραμμα και η διαλεκτική στρατηγικής και τακτικής

Το «αόρατο χέρι της Αγοράς», οδηγημένο από τα δόγματα του «νεοφιλελευθερισμού», προκάλεσε τη σημερινή παγκόσμια κρίση. Η Ελλάδα ήταν ένας από τους «αδύναμους κρίκους». Εντούτοις, η κρίση ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστεί με αξιοποίηση εγχώριων πηγών. (Βλ. σχετικό άρθρο μου, Ουτοπία, τ. 95, 2011). Αλλά ο Παπανδρέου, οι συν αυτώ και οι μετά απ' αυτόν, δεν θέλησαν: παρέδωσαν αμαχητί τη χώρα στα όρνεα του ΔΝΤ. Αναίσθητοι, θρασείς και ανήθικοι, τολμούν τώρα να ισχυρίζονται ότι θα σώσουν την Ελλάδα! Απειλούν και υβρίζουν. Την ίδια στιγμή επιχειρούν να ανασυγκροτήσουν το αστικό μπλοκ εξουσίας: την υποτελειακή Δεξιά! Μιλάν για τέλος της «μεταπολίτευσης».

Μια σπουδαία επίσκεψη. O Tariq Ali στην Ελλάδα

Μαΐου 26, 2012 από seisaxthiablog

Του Θάνου Ανδρίτσου

Μια ιστορία λέει τα εξής:

Είναι στο Λονδίνο. Μια ημέρα του Μάρτη του 1968, ένας 25χρονος νέος, γνωστός ήδη για το μουσικό ταλέντο και τις προκλητικές εμφανίσεις του, κατευθύνεται προς την πλατεία Τραφάλγκαρ. Τεράστια η λαοθάλασσα που μαζεύεται μέσα σε λίγη ώρα, το κλίμα είναι έντονο, αγωνιστικότητα και η μαχητικότητα πρόδηλη. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαδήλωση στην πρωτεύουσα της Αγγλίας, ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Στην κεφαλή της πορείας δύο νέοι άνθρωποι. Μια κατάξανθη λευκή ηθοποιός, με το όνομα Βανέσα ( δεν είναι άλλη από τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ) και ένας σκουρόχρωμος μελαχρινός.

Η μεγάλη ληστεία

 Ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά εγκλήματα που διαπράχτηκε από την συγκυβέρνηση των προθύμων  (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) είναι και το κούρεμα των αποθεματικών των επικουρικών μας ταμείων. Αποθεματικά που αντιστοιχούν σε εισφορές χιλιάδων  Ελλήνων, σε εύρος δεκαετιών, τα οποία θα ήταν ένα βοήθημα για τους ανθρώπους που εξέρχονταν από τον εργασιακό βίο  και για τις οικογένειες τους. Όπως και σε μια άλλη, όχι μακρινή μας εποχή, οι κυβερνήσεις κατασπάραξαν τα αποθεματικά των ταμείων, είτε για να τα μοιράσουν στους μεγαλοεργολάβους της εποχής, οι οποίοι αντί για ανάπτυξη τα έκαναν κότερα και βίλες, είτε να είναι κατατεθειμένα στην Τράπεζα Ελλάδας, άτοκα, σε μια περίοδο με πληθωρισμό 25%-30%. Όπως τότε έτσι και τώρα, με τις οικονομίες τις κοινωνίας  καλούμαστε να συνεισφέρουμε στο  ευ ζην των τραπεζιτών και του μεγάλου κεφαλαίου μέσω της  ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

Ευρώ: η «αυθόρμητη» πορεία των πραγμάτων

Μαΐου 26, 2012 από seisaxthiablog

Δημήτρης Λένης  

Είναι σε όλους μας γνωστό (εξάλλου αποτελεί τμήμα της ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ) ότι δεν υπάρχει καμιά Ευρωπαϊκή συνθήκη, καμιά νομοθεσία, που να προβλέπει την εκδίωξη μιας χώρας-μέλους από την ευρωζώνη. Επίσης, δεν υπάρχει καμιά συνθήκη που να προβλέπει την οικειοθελή αποχώρηση μιας χώρας από αυτήν. Το ερώτημα, παρ’ όλα αυτά, παραμένει: υπάρχει μέλλον για τη χώρα μας μέσα στο ευρώ και, αν ναι, ποιο είναι αυτό; Επιπλέον, η παραμονή ή όχι μιας χώρας στην ευρωζώνη είναι αποκλειστικά και μόνο δικό της ζήτημα, δική της επιλογή; Το κοινό νόμισμα είναι ένα «αγαθό» που δόθηκε στους «Ευρωπαίους» και αυτοί (δηλαδή οι ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί) δεν είναι σε θέση να αποφασίσουν ποιος θα συμμετέχει ή όχι σε αυτό, δεν είναι σε θέση να αποφασίσουν αν θα διώξουν κάποιον;

«Ευρώ ή χάος»; (ή τίποτα από τα δύο;)

του Γιώργου Καλαμπόκα

«Καλωσορίσατε στην έρημο του πραγματικού!»[1]. Με αυτή την φράση επέλεξε να μας παρουσιάσει ο Σλάβοϊ Ζίζεκ «πέντε δοκίμια για την 11η Σεπτεμβρίου και άλλες συναφείς ημερομηνίες», ένα βιβλίο στο οποίο επιχειρεί να μιλήσει για τα μεγάλα διλήμματα που τίθενται στην ιστορία και την κοινωνία με όρους επιτακτικούς. Η ίδια φράση θα μπορούσε να περιγράψει κάπως μυστηριακά και τα διλήμματα στα οποία πρέπει να απαντήσει κανείς αναλύοντας την τρέχουσα καπιταλιστική κρίση…

ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΠΑΤΟ!

 

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΗΣ ΣΑΜΑΡΙΝΙΩΤΗΣ

Η διαφαινόμενη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στην επερχόμενη εκλογική μάχη θα φέρει όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ σε κεντρικό κυβερνητικό ρόλο αλλά και όλη την Αριστερά, κομμουνιστική και μη κομμουνιστική στο προσκήνιο και μπροστά σε ιστορικές προκλήσεις.

Αυτό απαιτεί να επιτευχθεί, έστω μετεκλογικά, αυτό που δεν μπόρεσε να γίνει προεκλογικά: ένα μεγάλο, ριζοσπαστικό, αριστερό, προοδευτικό μέτωπο.

Η εκλογική επικράτηση, όμως, της Αριστεράς καθόλου δεν σημαίνει οτι ανοίγει μετεκλογικά ένας ανέφελος δρόμος.