Εκλογική συντριβή του "μαύρου μετώπου"

Τα κόμματα του "μαύρου μετώπου" πλήρωσαν πολύ ακριβά την υπογραφή τους στα Μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, τη συμφωνία τους για εγκατάσταση της τρόικας ως ανώτατης Αρχής στη χώρα, την εξυπηρέτηση των πιο αρπακτικών διαθέσεων των επιχειρηματικών ομίλων και των τραπεζών, τα σχέδια της Ευρωζώνης για τη διάσωση του ευρώ,  εις βάρος μιας ολόκληρης κοινωνίας. Αυτό είναι το βασικό αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου. Επιβεβαιώθηκε και στην κάλπη αυτό που έδειχναν οι αγώνες τα δύο προηγούμενα χρόνια, ότι ο λαός απορρίπτει τα Μνημόνια και την άγρια λιτότητα που τα συνοδεύει. Τα κόμματα της πρώτης και της δεύτερης συγκυβέρνησης [ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ] έχασαν περίπου το 45% της εκλογικής δύναμής τους. Το ΠΑΣΟΚ ιδίως  υπέστη πραγματική συντριβή, χάνοντας 30% των ψήφων του.  Η Ν.Δ. όχι μόνο δεν αναχαίτισε την διαρροή προς το κόμμα του Π. Καμμένου, αλλά έχασε μέρος της δύναμής της. Το ΛΑΟΣ έμεινε εκτός Βουλής. Το πολιτικό σκηνικό ανατράπηκε πλήρως.

Αυτό εκφράστηκε αφ΄ ενός με μια πολύ μεγάλη μετακίνηση ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ κυρίως  προς τα αριστερά, την οποία εισέπραξε σε συντριπτικό βαθμό ο Σύριζα και η ΔΗΜΑΡ, με το ΚΚΕ σχεδόν στάσιμο,  αλλά και με μια αντίθετη και μάλλον μεγαλύτερη μετακίνηση προς τα δεξιά, σημαντικό ποσοστό της οποίας εισέπραξε η νεοναζιστική "Χρυσή Αυγή".   Παρόλο που η στροφή προς τον Σύριζα είναι  σημαντικό φαινόμενο που μπορεί να τροφοδοτήσει τη ριζοσπαστικότητα ενός μεγαλύτερου μέρους των λαϊκών στρωμάτων και τους αγώνες, τα εκλογικά αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι ο περιορισμός της πολιτικής αντίθεσης ανάμεσα στις "μνημονιακές" και "αντιμνημονιακές" δυνάμεις, που κυριάρχησε,  θόλωσε τα κριτήρια ευρέων στρωμάτων. 

Ένα στοιχείο αυτής της εκλογικής μάχης ήταν η έμπρακτη αποκάλυψη του τερατώδους και αντιδημοκρατικού εκλογικού νόμου που παρέχει με τις 50 έδρες + στο πρώτο κόμμα ένα πριμ που αντιστοιχεί στη δύναμη του δεύτερου.

Η αδυναμία, από ό,τι φαίνεται, σχηματισμού κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., αλλά και οποιουδήποτε άλλου σχηματισμού και οι ενδεχόμενες επαναληπτικές εκλογές   αφήνουν πεδίο ανοιχτό στη λαϊκή παρέμβαση, σε μια περίοδο κατά την οποία θα κυριαρχήσει η πολιτική αστάθεια. Οι προτάσεις Βενιζέλου και Σαμαρά, το βράδυ των εκλογών, προς τον Σύριζα, τους "Ανεξάρτητους Έλληνες" και τη ΔΗΜΑΡ για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας/ ενότητας, για "συσπείρωση όλων των φιλευρωπαϊκών δυνάμεων" και για την "παραμονή της χώρας στο ευρώ"  κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με τις απαιτήσεις των Ευρωπαίων ιθυνόντων, για τη συνέχιση λίγο-πολύ της ίδιας πολιτικής , με κάποιες "τροποποιήσεις",  και ορίζει το πραγματικό πεδίο που θα δοθούν οι επόμενες μάχες.