Ανοίγουν την Κόλαση σε 170.000 εκπαιδευτικούς

Ημερομηνία δημοσίευσης: 16/11/2012

Του Χρήστου Κάτσικα

Είναι πια φανερό, ακόμη και στους πιο δύσπιστους, ακόμη και σ΄ αυτούς που χρόνια πολλά βάσιζαν τη γραμματική και το συντακτικό των αναγνώσεών τους για το «πού πάει η εκπαίδευση» στις περίτεχνες διακηρύξεις των εκάστοτε υπουργών Παιδείας, ότι οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται μπροστά σε μια «επιχείρηση» συνολικής αλλαγής του τοπίου στη δημόσια εκπαίδευση, από την πρώτη μικρή του Δημοτικού μέχρι και το Πανεπιστήμιο και τα μεταπτυχιακά προγράμματα.

Μια βασική παράμετρος αυτής της «επιχείρησης» αφορά και τις εργασιακές σχέσεις των 170.000 περίπου μονίμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών της Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης.

Οργανική θέση, ωράριο, δικαίωμα μετάθεσης - απόσπασης, μονιμότητα, προσλήψεις και διορισμοί προβάλλονται και από τη νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών μας κουβερνάντων, σαν αναχρονισμός, σαν παλιομοδίτικες αντιλήψεις, που πρέπει όχι μόνο να εξαφανιστούν από το εκπαιδευτικό τοπίο, αλλά να σβήσουν και από τη συλλογική μνήμη.

Διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών την τελευταία δωδεκαετία (2001 - 2012)

ΕΤΟΣ                                      ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ

            ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ    ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
2001                         3.100                                  3.885

2002                        3.080                                 4.341

2003                        4.361                                  2.698

2004                        5.294                                 2.939

2005                        5.286                                 2.954

2006                        5.062                                 2.933

2007                        3.931                                  3.665

2008                        4.321                                  3.515

2009                        2.786                                 2.770

2010                         1.425                                  1.400

20111                             33                                     413

2012                              40                                     185

Πηγή: Χρήστος Κάτσικας, Νοέμβριος 2012

Η κυβέρνηση οικοδομεί την πολιτική της επιχειρηματολογία κατηγορώντας το κράτος πρόνοιας ως «υπερφορτωμένο κράτος», ως «γραφειοκρατικό παραλογισμό», ως «ελέφαντα» που ισοπεδώνει τις «ζωτικές δυνάμεις» της κοινωνίας, δηλαδή τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων, κάτω από το βάρος τους κόστους του. Μισθοί, κοινωνική ασφάλεια, συντάξεις, δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, προστασία της μητρότητας, όλα αυτά τα στοιχεία που διασφαλίζουν τους όρους της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανθρώπων και της προαγωγής του πολιτισμού είναι «βαρίδια» στα πόδια της νέας «ιεράς συμμαχίας». Αναπτύσσεται μια πολιτική ορολογία που μοιάζει με τη «λιποδιάλυση» που υπόσχονται τα ινστιτούτα αδυνατίσματος. Μόνο που το «λίπος» που πρέπει να «καεί» στην προκειμένη περίπτωση είναι οι κατακτήσεις των δυνάμεων της εργασίας.

Είναι φανερό ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει πάρει εδώ και αρκετό καιρό τις αποφάσεις της για ένα πολύ σημαντικό θέμα, οι οποίες, αν υλοποιηθούν, δίνουν ένα ακόμη συντριπτικό χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις στον χώρο του δημόσιου σχολείου: Πρόκειται για τον μηδενισμό των προσλήψεων, τον περιορισμό του αριθμού των σχολικών μονάδων, την αύξηση των μαθητών στο τμήμα και βεβαίως τις ελεύθερες μετακινήσεις και την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών.

Οι εκπαιδευτικοί ως... περιπλανώμενοι Ιουδαίοι

Τρεις νέες ρυθμίσεις που επιχειρούνται από την κυβέρνηση και αφορούν ευθέως την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στον χώρο της εκπαίδευσης «χρωματίζουν» το τοπίο των αλλαγών.

Η πρώτη ρύθμιση αφορά στις μετακινήσεις του εκπαιδευτικού προσωπικού, σύμφωνα με την οποία προωθείται η υποχρεωτική μετακίνηση των εκπαιδευτικών σε όλα τα σχολεία της χώρας και σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, ανεξάρτητα από οργανική θέση και μόνο με απόφαση υπουργού!

Κανένας εκπαιδευτικός δεν μπορεί πλέον να είναι σίγουρος ότι θα συνεχίσει να υπηρετεί στην οργανική του θέση, αν «το συμφέρον της εθνικής οικονομίας και η ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος» τον βγάλει... υπεράριθμο, καθώς μπορεί, οποιαδήποτε στιγμή, να τον μετακινήσουν από τον μόνιμο τόπο καταγωγής του εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Το Μνημόνιο 3 μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε «τιραμόλα», σε μια σύγχρονη μορφή περιπλανώμενου Ιουδαίου, με μια απλή υπουργική απόφαση.

Η διαδικασία και τα κριτήρια των αναγκαστικών μεταθέσεων θα οριστούν με Προεδρικό Διάταγμα, όμως το Μνημόνιο δίνει μια σαφέστατη πρόγευση. Το πρώτο κριτήριο είναι η υπεραριθμία στο σχολείο ή στον δήμο. Με τις νέες συγχωνεύσεις σχολείων που περιλαμβάνονται στο «μενού» των περικοπών για τη νέα σχολική χρονιά, αλλά και με τη μέθοδο «σαρδελοποίησης» των μαθητών στα τμήματα, ένα μεγάλο τμήμα του εκπαιδευτικού προσωπικού μπορεί ανά πάσα στιγμή να κληθεί να μετακομίσει υποχρεωτικά σε άλλη πόλη.

Παράλληλα, είναι φανερό ότι τέτοιες διατάξεις συνδέονται αρμονικά με την αξιολόγηση -χειραγώγηση- κατηγοριοποίηση. Τα αποτελέσματά της θα οδηγήσουν σε κατηγοριοποιήσεις και κατατάξεις, με αποτέλεσμα την ανασφάλεια και τον κίνδυνο περιπλάνησης, ομηρείας και ανασφάλειας για το σύνολο των εκπαιδευτικών, ανεξάρτητα από ειδικότητα και χρόνια υπηρεσίας. Με άλλα λόγια, οι δυσμενείς μεταθέσεις βρίσκονται ήδη στις αυλές των σχολείων, για όποιον «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» και όχι μόνο.

Εξαφάνιση 10.000 αναπληρωτών εκπαιδευτικών

Η δεύτερη ρύθμιση αφορά τη μείωση του αριθμού των αναπληρωτών τη νέα σχολική χρονιά σε ποσοστό 85% περίπου. Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι θα "εκδοθεί απόφαση για τη μείωση του μη μόνιμου διδακτικού προσωπικού σε ετήσια βάση από 15.226 σε 2.000. Αυτό σημαίνει ότι η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να εξαφανίσει από το εκπαιδευτικό τοπίο περισσότερους από 13.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, που τα τελευταία χρόνια έχουν καλύψει, ουσιαστικά με έξοδα δικά τους, λειτουργικές ανάγκες των σχολείων από τον Έβρο έως την Κρήτη, με την ελπίδα να διοριστούν κάποια στιγμή ως μόνιμοι εκπαιδευτικοί.

Σαν κακό όνειρο επεμβαίνει στις ζωές του πιο αδύναμου κρίκου, σαν σεισμός από τα έγκατα της γης που αίφνης κόβει το σπίτι στα δυο και θάβει τους ενοίκους και τις μνήμες τους. Γιατί αυτή ακριβώς την αίσθηση προκάλεσε στους εκπαιδευτικούς, που σαν μετανάστες χρόνια και χρόνια έλιωσαν τα ρούχα τους σε όλη την Ελλάδα για μια χούφτα μόρια, τα οποία τώρα σκόρπισαν στους 5 ανέμους.

Ο βίαιος αυτός εξοστρακισμός χιλιάδων συμβασιούχων εκπαιδευτικών από τα σχολεία Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης συμπληρώνεται από ανάλογο εξοστρακισμό χιλιάδων συμβασιούχων εκπαιδευτικών και διοικητικών υπαλλήλων των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, οι οποίοι θα πληρώσουν το τίμημα των σαρωτικών συγχωνεύσεων στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, που ακούει στο όνομα «Σχέδιο Αθηνά». Το παζλ, την περίοδο 2013-14, θα συμπληρώσουν και μόνιμοι εκπαιδευτικοί των δημοσίων σχολείων με τη γνωστή διαδικασία της λεγόμενης, εφεδρείας, που παίρνει διάφορες ονομασίες (π.χ. πρόωρη αναγκαστική συνταξιοδότηση) σε μια προσπάθεια παραπλάνησης της κοινής γνώμης.

Αύξηση του ωραρίου και συγχωνεύσεις σχολείων

Η τρίτη ρύθμιση αφορά στην αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και ένα νέο γύρο συγχωνεύσεων σχολείων. Ο πρώτος γύρος συγχωνεύσεων, την περίοδο 2010/2011, εξαφάνισε από προσώπου γης 1.050 σχολικές μονάδες και μαζί τους τίναξε στον αέρα εκατοντάδες θέσεις εκπαιδευτικών. Όλοι γνωρίζουν ότι σε μια τυπική συγχώνευση 2 σχολικών μονάδων, με δεδομένο ότι λειτουργούν στο όριο της χωρητικότητας, χάνεται το 20% των οργανικών θέσεων.

Ο σχεδιασμός του υπουργείου Παιδείας είναι με ένα δεύτερο γύρο συγχωνεύσεων να μειώσει ακόμη περισσότερο τον αριθμό των εκπαιδευτικών που απαιτούνται για τη λειτουργία των σχολείων, έτσι ώστε να μηδενίσει τον αριθμό νέων προσλήψεων. Παράλληλα, για να εξυπηρετήσει καλύτερα τη γραμμή των μηδενικών προσλήψεων, σχεδιάζει την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των μονίμων εκπαιδευτικών. Το σχέδιο αυτό βρίσκεται καιρό στα συρτάρια του υπουργείου Παιδείας και φαίνεται ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για υλοποίηση. Στα σχέδια υπάρχει μια αύξηση του διδακτικού ωραρίου κατά 2-3 ώρες, ενώ ήδη έχει επιβάλει εξωδιδακτικά, γραφειοκρατικού χαρακτήρα, καθήκοντα στους εκπαιδευτικούς, τα οποία έχουν δυσκολέψει σημαντικά τη ζωή τους μέσα και έξω από το σχολείο.