Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΩΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΕΤΡΑ*

Αποτελεί κοινό τόπο πως η εφαρμογή των μνημονίων από την «τρόικα εσωτερικού» καταστρέφει το κοινωνικό κράτος, μειώνει δραματικά τους μισθούς και τις συντάξεις, φορολογεί βίαια ανθρώπους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για πλήρες ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Οι άνεργοι πλησιάζουν το 1.500.000, την ώρα που το επιστημονικό ινστιτούτο της ΓΣΕΕ εκτιμά πως θα φτάσουν το 2013 το 34%, δηλαδή 1.700.000 άτομα. Όσοι εργάζονται περνούν εξίσου άσχημα, αφού εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες είναι απλήρωτοι επί μήνες και άλλοι εργάζονται ανασφάλιστα. Οι μικρές επιχειρήσεις κλείνουν, η δημόσια υγεία αποτελεί παρελθόν, η δημόσια παιδεία διαλύθηκε και οι δήμοι καταρρέουν. Την ίδια στιγμή δεν φορολογούνται οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες συνεχίζουν να κερδοσκοπούν εις βάρος του λαού, ενώ η εκκλησία απολαμβάνει προνόμια που δεν έχουν προηγούμενο. Είναι φανερό πως αυτές οι πολιτικές εξυπηρετούν τα συμφέροντα των λίγων και όχι τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας. Επομένως, είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου η ανατροπή του μνημονίου, πριν διαλυθεί τελείως η κοινωνία από την κόλαση που μας ετοιμάζουν. 

Δυστυχώς το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία ενός αριστερού αντιμνημονιακού μετώπου που θα ανακούφιζε το λαό, αλλά τόνιζε, πριν από τη εκλογική αναμέτρηση Μαίου-Ιουνίου, πως το δίλημμα μνημόνιο ή αντιμνημόνιο είναι ψεύτικο. Αν δεν είχε αυτή τη στάση η κυβέρνηση της αριστεράς θα ήταν πραγματικότητα και το μνημόνιο θα βρισκόταν στα σκουπίδια. Χάθηκε με αυτόν το τρόπο μια ιστορική ευκαιρία εξαιτίας της εμμονής του ΚΚΕ να μην συνεργάζεται ακόμα και στα σημεία που συμφωνεί. Η ηγεσία του ιστορικού αυτού κόμματος παρουσιάζεται ως σχολιαστής των πολιτικών εξελίξεων, ενώ παράλληλα τορπιλίζει κάθε δυνατότητα συγκρότησης ενός ριζοσπαστικού μετώπου με άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Η Αριστερά έχει χρέος να επεξεργάζεται τα αιτηματα του λαού, να τα αναλύει με επιστημονικό τρόπο, ώστε να τα επιλύσει. Αυτή η διαδικασια πρέπει να είναι διαλεκτική. Αντίθετα το ΚΚΕ αρνείται κάθε διάλογο, ακόμα και τυπικές συναντήσεις με τις άλλες αριστερές δυνάμεις που είναι βέβαιο πως θα βοηθούσαν το λαϊκό κίνημα να αντισταθεί στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται από τις δύο τρόικες, εσωτερικού και εξωτερικού.

Στις 4 Οκτωβρίου ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε πρόταση νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Η πρόταση είχε ως στόχο να ανακουφίσει τους υπερχρεωμένους μισθωτόυς, συνταξιούχους και μικρομεσαίους, που αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν όχι μόνο στην εξυπηρέτηση των οφειλών τους, αλλά και στις καθημερινές τους υποχρεώσεις. Τα εισοδήματά τους έχουν εξαφανιστεί τόσο από τις βάρβαρες επιθέσεις των τελευταίων κυβερνήσεων κατ' εφαρμογή των συμφωνηθέντων μνημονίων, όσο και εξαιτίας της ανεξέλεγκτης δραστηριότητας των τραπεζών. Η πρόταση νόμου προέβλεπε μεταξύ άλλων την ολική διαγραφή των χρεών προς τις τράπεζες όσων δανειοληπτών βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, τη μερική διαγραφή των χρεών τους σε ίδιο ποσοστό με τη μείωση των εισοδημάτων τους στα δυόμιση χρόνια του μνημονίου και τη διαγραφή της μηνιαίας δόσης των δανείων τους ως προς το ποσό που υπερβαίνει το 30% του μηνιαίου εισοδήματός τους. Ας σημειωθεί πως το ΚΚΕ γι ακόμη μια φορά δαιμονοποίησε και απέρριψε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας πως δεν έχει καμία διάθεση να υπερψηφίσει μέτρα που θα βοηθήσουν το λαό να πάρει ανάσα, αν τα έχει σκεφτεί και επεξεργαστεί πριν από εκείνο το κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Το ΚΚΕ κατέθεσε τον Ιούλιο πρόταση νόμου για κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης, του μεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών νόμων. Η πρόταση νόμου αναμένεται να έρθει σύντομα στο κοινοβούλιο, γεγονός που έχει προκαλέσει διάφορες συζητήσεις σχετικά με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Αναμφίβολα η κοινή συμπόρευση των δυνάμεων της αριστεράς είναι δεδομένο πως θα βάλει φρένο στις αντιλαϊκές και βαθύτατα ταξικές επιλογές της συγκυβέρνησης. Από την άλλη, το ΚΚΕ έχει καταστήσει σαφές πως δεν θέλει ούτε να ακούει για συμπαράταξη με άλλες αριστερές δυνάμεις, ακόμη και αν επί της ουσίας δεν διαφωνεί με τα αιτήματα που θέτουν. Αυτό δεν πρέπει, κατα τη γνώμη μου, να εμποδίσει σε καμία περίπτωση τον ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίσει την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, ιδιαίτερα από τη στιγμή που εντάσσεται στο πρόγραμμά του και στην στρατηγική του. Ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά προσπάθησε να διαμορφώσει τις συνθήκες για σύγκλιση των αριστερών αντιμνημονιακών δυνάμεων, όμως η διαίρεση και ο εμφύλιος συνεχίζεται με ευθύνη της ηγεσίας του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Παρ' όλα αυτά, επειδή οι καιροί ου μενετοί, ο ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλεται να συνεχίσει να επιζητά τη μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία και ενότητα στη δράση με όλες εκείνες τις δυνάμεις που μπορούν να συνεισφέρουν στον αγώνα για ριζική ανατροπή στη χώρα μας. Πέρα από τα ευρωπαϊκά δρώμενα είναι εφικτή μια πρώτη δυναμική απάντηση στην Ελλάδα, η οποία θα τροφοδοτήσει και την ευρωπαϊκή αντίσταση. Θεωρώ πως η πρόταση νόμου του ΚΚΕ θα φέρει, άσχετα αν δεν το επιδιώκει, την Αριστερά πιο κοντά. Βέβαια πιθανότητα υπερψήφισης δεν υπάρχει με τους παρόντες συσχετισμούς, οπότε ο λαός θα συνεχίζει να στενάζει. Αν όμως οι ηγεσίες της Αριστεράς συμφωνήσουν στους κεντρικούς άξονες για την απόκρουση του μνημονίου και την οικοδόμηση του καινούριου είναι δεδομένο πως ο κόσμος θα εμπνευστεί από αυτό και θα διεκδικήσει ακόμα πιο μαχητικά την αλλαγή σελίδας. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει το πρώτο βήμα, θα αποδείξει σε όλους πως δεν θεωρεί το μέτωπο της Αριστεράς μια απλή διακήρυξη αλλά ουσιαστικό στόχο που είναι απαραίτητος να επιτευχθεί για να είναι το κίνημα νικηφόρο.

Το σάπιο πολιτικό σύστημα μπορεί να βρίσκεται σε δύσκολη θέση αλλά δεν είναι στις προθέσεις του να πέσει και να το διαδεχθεί ομαλά μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Με νύχια και με δόντια θέλουν να μείνουν στην εξουσία εκείνοι που μας έφτασαν έως εδώ, όχι μόνο για να συνεχίσουν το βάναυσο αντιλαϊκό πρόγραμμά τους, αλλά και επειδή υπάρχει ο κίνδυνος πολλοί από αυτούς να οδηγηθούν στη φυλακή αν γίνει αντιληπτό το μέγεθος των σκανδάλων. Στηρίζονται στο φόβο, στη βία και στην τρομοκρατία, γι αυτό και ενθαρρύνουν τον εκφασισμό της κοινωνίας μέσα από ναζιστικά κόμματα. Η Χρυσή Αυγή είναι το τελευταίο αποκούμπι του συστήματος και θα το χρησιμοποιήσουν για την σωτηρία τους. Θα αποτελούσε μέγα σφάλμα και αφέλεια αν ο ΣΥΡΙΖΑ πίστευε, οτι με τη θεωρία του ώριμου φρούτου, το μόνο που έχει να κάνει είναι να αναμένει μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Χωρίς την ενεργοποίηση του λαικού παράγοντα δεν είναι δυνατόν να συμβεί καμία ριζοσπαστική αλλαγή. Επιβάλλεται λοιπόν οι δυνάμεις της Αριστεράς, σαν μια γροθιά, να συντρίψουν το παλιό που δεν έχει ακόμα ξεψυχίσει και να βοηθήσουν το καινούριο που πασχίζει να γεννηθεί.

*Εκπαιδευτικός, μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Περάματος

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012